MUZIEK - tiviteiten
Motorzooi
onderdeel:
MUZIEK - tiviteiten
Concertjes
- Helden in de muziek
(een paar)
Het Hammond
orgel -
Diversen -
Links naar
concertpagina's
14-1-2007
---> Zitten weer concertjes
aan te komen
Eerder
--->
Geweldig muziek animatiefilmpje -
Concert Walter Trout & The
Radicals 1-11-2006
-
Concert Omar & the Howlers 26-10-2006
-->
-->
CONCERTEN Lekker live
genieten !
Het is natuurlijk
onbegonnen werk om u hier een volledige concertagenda aan te bieden. Helemaal
geen zin in ook trouwens. Alleen dingen die ons opvielen en die we (zijn) gaan bezoeken
plant ik hier ter informatie voor u neer. Op diverse links kun je rechtstreeks op
diverse concertpagina's kijken.
In de planning:
Vrijdag 19-1-2007 in Mezz Breda:
The Palookas
- Een ooit collega van me, Carolien, thans al jaren the fanatieke leading lady
in The Skabadivers, vertelde me dat dit haar favoriete Ska-band in Nederland was
en dat ik die toch echt een keer moest gaan zien. Gaat nu gebeuren. Ik sleep Rob
Berg mee, ook altijd al liefhebber van deze vrolijke dansbare muziek geweest en
we gaan samen genieten, TENZIJ........ jij ook meegaat, dan zijn we met
meerderen !! Ja.
Vrijdag 26-1-2007 in Mezz Breda:
The New Cool Collective
- Al een aantal jaren mogen genieten van hun uiterst levendige professionele
concerten. Jazz, soul, blues, allerlei ritmes, super blazers, lekkere fender
Rhodes piano, het is er allemaal. Dat wordt weer tof.
Met een man of 8 die kant op, lekker bieren en jezelf laten kietelen.
Whoaaaaa....
Dus ga maar mee, heb je nodig ! Ik hoor het wel.
Reeds beleefd
(en opgeschreven
dan...):
1-11-2006 Walter Trout &
the Radicals
26-10-2006 Omar & the Howlers
5-10-2002 Swingmatism
(band inmiddels ter ziele dacht ik)
-->
CONCERT
Woensdag 1 november 2006:
Walter
Trout & the Radicals
in
013
'You gotta be kidding me, right
?' waren de niet geheel verwonderlijke woorden die Walter Trout mij toesprak
toen ik hem na afloop van het concert vroeg: 'mr. Trout, can
You please sign my egg sandwich ?'.
We (Mario en Ik) zagen hem na het concert in de gang heel erg op
zijn gemak achter een tafel bezig, met fans aan het praten en handtekeningen
uitdelen, ruim tijd nemend per persoon. Handtekeningen op met name CD-hoesjes.
'Ooh, da's leuk, wil ik ook' . Gewoon voor de fun. Ik had echter niet genoeg centen
bij me om een plaatje van hem te kopen en die te laten signeren. Enkel het
zojuist aangeschafte stokbroodje ei had ik bij me, dus tja... Zijn bassist
en de organist hadden al met een big smile een krabbel op het stuk voedsel
gezet, de drummer was uit het zicht. Meneer Trout keek toch wel even vreemd op. Maar ik heb hem, Yeahhh !!
'mr.
Trout, can You please sign my egg sandwich ?
(KLIK=BIG)
Detailfoto's hieronder opklikbaar:
Walter's krabbel -
Sammy's krabbel -
Rick's krabbel
-
Het was al jaren geleden dat ik naar een concert van hem/hun geweest was en
eerlijk gezegd was het gevoel met zijn muziek ook al weer enigszins verwaterd.
Het had ernstige opfrissing nodig.
Midden in de week, je ziet het vaak bij lekkere concerten in den lande. Ach..,
maakt het uit...
In 013 in Tilburg een lekker concert bijwonen, mag van mij op elk moment van de
week/dag. Vrij nemen de ochtend nadien is geen optie, dat reduceert je meteen
tot watje denk ik of zo, maar een slaapplaats aldaar zodat de cola achter de bar
kan blijven staan, is toch wel erg welkom. 3 telefoontjes verder was een sleutel
van het 1000 meter verderop gelegen huis van Jeroen, broer van der Jozef
geregeld. Mensen zijn vaak soepeler dan je denkt, je moet ze gewoon even helpen,
da's alles.
Het was een goede avond. Erg blij met de overnachting, bedankt Jeroen ! Als je
weer eens in Breda wil stappen...
De 'masterclass' die meneer Trout begin van de avond organiseerde om zijn technieken aan de serieus ge-interesseerden uit te leggen hebben
we niet bijgewoond. Te vroeg. Geen gitaarcapaciteiten aanwezig ook trouwens.
Denk dat het toch erg sappig geweest moet zijn. Zonde.
Je moet Trout grotendeels in het blueswereldje plaatsen. Als je echter naar zijn
gedrag en sologedrag op de gitaar kijkt, komen erg veel raakvlakken en gevoelens
met de jankende, gruwelijk snelle loopjes uit de klassieke hardrockwereld in
beeld. En dat kan ie goed man, geweldig. Hij raust over het apparaat, alle
snaren en vingergewrichten tartend, waarna hij weer net zo makkelijk een ruststukje
neemt en jankende geluiden produceert door zijn volume en effectenwieltes op
zijn snarendoos te kietelen. Verfrissend dat contrast. De drummer is ook een
vent die zo weggelopen is uit die oude wereld van de 70's rockers. Rijp, groot
haar, buitensporig veel geweld op de drums en bekkens producerend. En WAT EENEN
GEWELDIGEN double bassvoeten heeft ie !! Wouw....
We zijn die avond verwend
jongens, dat je het verdomme maar realiseert !!.
Het
concert bekijken
?
van Trout
in Paradiso enkele dagen later:
http://www.fabchannel.com/
waar live concerten in het 'archive' terug te kijken zijn. Geweldig !!
Goed geluid, behoorlijk goed beeld, aansluiten op de stereo en gaannnn.....
-->
CONCERT
Donderdag 26 oktober 2006:
Omar &
the Howlers
in Mezz
Uit gemakzucht (jaja, eerlijk) citeer ik hier grotendeels de recensie uit
Dagblad De Stem, die toch wel het gevoel goed weergeeft wat we hebben ervaren.
Dieter van den Bergh vertelt
namens De Stem:
Blues gedijt goed in Breda, tot zover niets nieuws, maar ook avontuurlijke blues
doet het goed. De imposante 'Don' Omar - zwart gekleed, witte gitaar - is een
held. Hij draagt nog net geen wapen, verder is hij de stereotype Amerikaan:
omvangrijk, knarsend accent, cowboylaarzen én sympathiek. Als vanouds werd hij
bijgestaan door
Howlers
Jon Hahn (drums) en
Barry Bihm (bas), maar beiden speelden niet meer dan een bijrol. Een optreden
van Omar & The Howlers is één grote onemanshow.
Een indrukwekkende oneman-show van een rasmuzikant, vanaf zijn dertiende
vergroeid met de blues, in gevecht met zijn boezemvriend, de gitaar, en de
gevoelens uit de krochten van zijn bluesgeest. Ogen dicht, raggend op zijn
instrument, een akkoordje of voodoo-groove meer of minder, ach, het komt niet zo
nauw. Maar iedere noot klopt. 'Speelt lekker hè', aldus een bezoeker. Een
understatement. Omar is een schoolvoorbeeld van de betere hedendaagse blues, en
refereert in zijn show aan zowat alle stijlen, alle grote helden. Een topavondje
bluesgeschiedenis dus, waar - zoals de wervende tekst terecht luidde - zelfs de
bluesleek van slag van raakt.
KLEIN KRITIEKJE (mijn) : Omar was wel erg in
zijn eigen wereldje verzonken en kwam af en toe plichtmatig en automatisch over,
interactie met het publiek was minimaal. Hij stond er wel als een
persoonlijkheid, heerlijke geluiden en effecten uit zijn stem en die
gitaarmachine voort te brengen, heerlijk. Absoluut.
Omar & The Howlers werd opgewarmd door een nieuw bluesgezelschap uit Breda:
Charlie and the Welfare
De groep speelde verrassend vakkundig en presenteerde enkele rake
kippenvelsongs. Al zal zanger Hans Vermeeren zichzelf nog wel aan een streng
whisky- en zware shag-dieet moeten onderwerpen, voordat hij kan tippen aan de
grommende bluesbeer uit Texas.
-->
Ik heb al een keer van Arno Krijger op m'n donder gekregen dat dit
'lang-geleden-concert' onderhand eens moest aangevuld worden met verse
impressies, maar ik laat hem gewoon staan. De recensie dan, Arno niet
natuurlijk, tsss...
Okee, okee, Arno, je hebt gelijk: wat meer moeite en geheugenopslag zal ik gaan
gebruiken om komende tijden de nieuwe genietingen vast te leggen. Als het
allemaal lukt en andere leuke dingen laten me een beetje met rust zal ik weer
eens ervaringen vastleggen van jouw uitspattingen. Ik hoop je in Hasselt
(16-12-2006) te zien met het Lewinsky Quartet !!! (afhankelijk animo
vrienden...).
Roland 6-11-2006
CONCERT
Zaterdag 5 oktober
2002:
Swingmatism
In cafe
Murphy's
law in Den Haag.
( foto's zijn van andere
optredens, gestolen van hun eigen homepage )
Ik wil je graag
een
belevingsverslag voorschotelen van een geweldige avond.
Ed , zijn broer Rob, onze Dongense vriend Paul en ikke (Roland) hadden onze
muzikale zinnen gezet op de ons van CD welbekende superband Swingmatism .
Het was
ook super, de hele avond. Zaterdagmiddag om half vijf na een koffie bij mij
thuis richting Den Haag gereden. Jazzcafe Murphy's law. Daarginds slapen was wel
de bedoeling want heel de avond cola was ik echt niet van plan. De jongens dus
opdracht gegeven een slaapzak en matrasje mee te nemen.
'We zien wel' had ik ze
overmoedig avontuurlijk medegedeeld. We regelen wel een slaapplaats bij een van
de bezoekers.
Het schonk weinig vertrouwen bij de mannen. Paul was er in ieder geval van
overtuigd dat ik nog in sprookjes geloofde. Aaaaah, komt goed joh.....
In 1 keer goed gereden, dus het Cafe liepen we al tegen zes uur binnen. Het
klikte meteen met het harstikke toffe stel dat het kleine kroegje runde. Alleen
haar naam, illah ( jaartje of 24 ?? denk ) herinneren we ons nog, die van hem zijn we
kwijt, vreemd he ? Na een paar bieren wilden we een frietje gaan pakken ergens,
maar dat mocht niet van haar, want zij kon ook lekker hapjes maken. Nou doe maar
dan, maak maar iets leuks klaar... Inderdaad. De kroeg nooit hoeven verlaten
voor eten. Alleen slapen op bovenverdieping werd problematisch zei ze, ook na
herhaald verzoek. Zolder
staat vol met troep, gaat echt niet jongens. Wij in tranen natuurlijk. Gouden gids met budgetslaapplaatsen geraadpleegd en overal
'vol' te horen gekregen. Shit, wat nou ? In de auto slapen dan maar, nee toch
zeker ?
Nogmaals lichte paniek laten blijken richting juffrouw illah. Ze had
medelijden, geholpen door de goede indruk die we blijkbaar reeds hadden
achtergelaten: 'Ik zal mijn moeder eens bellen'. Niet thuis, voicemail
ingesproken. Belt moeder Lily na kwartiertje terug en wil een van ons aan de
telefoon. Ik offer me op. Kan de vrouw amper verstaan, want aan alle kanten
tetteren jazzsaxofoons en trompetten in mijn oren via de CD's, maar de aangename
communicatie komt op gang en ik krijg goede berichten door via de
electrostatische verbinding. Ik kan jullie alleen verder niets bieden morgenvroeg zegt
ze, er is hooguit wat koffie die je kunt maken. Ze verontschuldigt zich er bijna
voor. Heb ze natuurlijk gevraagd een stukje muziek te komen luisteren. Ik
probeer bij het beeindigen van het gesprek mijn gezicht erg neutraal, hopelijk
zelfs licht negatief over te laten komen naar de drie vragende paar ogen aan het
ronde uiteinde van de bar. En ? Nou, nou ?
Triomfantelijk maak ik een 'YEAHHH' gebaar met de arm. Jongens, we kunnen
slapen, maar het is nog niet helemaal duidelijk of we een appartement in
Rijswijk of een appartement in Scheveningen kunnen betrekken. We horen het
straks als ze langs komt. Groot gejuig.
ERG charmante moeder Lily komt na uurtje of twee aanwaaien met haar vriend
Joost. Nadat ze ons gezelschapje vanaf de andere zijde van de ruimte een tijdje
beoordeeld hadden, kwam Joost naast me staan met een ring met twee sleutels.
Jullie slapen vanavond in Scheveningen, hier heb je de sleutels. Sluit je de
deur morgen wel goed af want er staat voor veel geld aan apparatuur binnen ! (audio-spul,
werkt voor de NOS of zo..) Fijne avond nog he ? zegt ie bij het
vertrek.
Uhmmm, moet je mijn naam niet hebben of zo ? Ja..uhh, is goed, zegt ie, is
misschien wel handig.
Wat een ongekend vertrouwen, dit is großartig, fantastisch !! Geregeld.
Tegen een uur of negen komen de muzikanten een voor een aanwaaien. Arno Krijger laait zijn
Hammond-orgel in diverse delen uit de Peugeot Partner.
Ed sjouwt de loeizware
bak mee naar binnen over de diverse drempels, het lage kleine podium op. De configuratie van het apparaat
bevat onder meer twee autokrikken en vier geleidingsbuizen van gegalvaniseerde
steigerpijp. Ik heb de eer om samen met onze orgelheld zijn instrument omhoog te
krikken, geweldig apparaat. Het concert die avond hebben we zeer intens beleefd,
uiteraard omdat het superstrak swingende quartet van Baritonsax + Les-Paul
gitaar + Hammond + drums onze gehoorgangen orgasmatisch kietelt, maar ook het feit dat
die raggende mannen een meter van je af staan.
Heel intiem, heel direct, heel heftig. Ondanks dat de gitarist een
invaller was, werd de oorspronkelijke sfeer en klankkleur van de band
gehandhaafd. Ieder van de mannen heeft perfecte timing, de solo-uitbouw is
telkens weer van kippevel-niveau, baldadige uitingen van waardering konden we
dan ook niet voorkomen. Sorry. De kroeg is gewoon klein te noemen, kunnen
man of 70 in maximaal, klein podium, perfecte akoestiek. Liefhebbersruimte bij
uitstek.
Ze hebben overigens ondanks de lage verdienmarges ontzettend veel goede
jazzconcerten, want Den Haag zit barstensvol met grote talenten en trekt ook
veel aan. We gaan vaker, da's zeker.
Toen was het einde van de avond er in 1 keer,
'DAT
DAN WEER WEL' (
onze nieuwe 'one-liner', gestolen van Hans Teeuwen, dat dan weer wel ).
Afscheid genomen van onder andere lieve illah en haar collega achter de bar en buiten de
Bariton-saxofonist en oprichter van dit moois, Rik van den Bergh uitgezwaaid. Enorm talent,
prijzen gewonnen in Japan, klasse A echt waar,
maar doet dan na zo'n optreden een hoes om z'n toeter, maakt buiten zijn fiets
los die met ketting om een paal staat en fietst met zijn vriendin naar huis in
de regenachtige nacht. Een juweel van een vent, dit zijn de echte ! Zo tastbaar,
zo echt.
Taxi gebeld, in Scheveningen afgezet. Prachtig 30-er jaren volledig ingericht
appartement van 2 verdiepingen moesten wij als slaapplaats maar voor lief nemen.
Inderdaad, afzien.
Je doet 's morgens de gordijnen open en ziet de zee liggen en hoort de meeuwen
tegen de gevel te pletter slaan, want het waaide nogal hard. DAT
DAN WEER WEL.
Na het snel opstaan naar de Scheveningse boulevard gelopen en in een
ontbijt-cafe om 09:00 uur een koffie aangeschaft. In dezelfde gelegenheid zit
een Pakistaanse man ( of buitenwijk daarvan ) met een stuk of 5 kinderen, baby
op de arm en blanke vrouw ook aan tafel.
Zij ziet er slecht uit, weinig slaap, ongelukkig leven. We snappen kort daarna
waarom, als de serveerster 3 halve liter glazen bier brengt. Zijn vrouw hoeft
niets. Ook als de serveerster na 10 minuten (!) wederom 3 halve liters komt
brengen hoeft ze niets. Arm vrouwtje.
We laten dit achter ons en lopen een uur richting auto door de diverse mooie
wijken van Den Haag. Onderweg is de honger niet meer uit te stellen en wordt Mc
Donalds verlost van broodjes vis, MacKrokets en softijsjes, welke wij
laten neerdalen in de maagdelijke maag van die ochtend.
Het geluk van deze ochtend is compleet. We gaan huiswaarts met een Big Smile op
het gelaat, we zijn bevredigd !
KLIK hier voor een
kijkje op SWINGMATISM's eigen homepage.......
KLIK hier voor een kijkje op o.a. de concertagenda van cafe MURPHY'S LAW
-->
HELDEN
Balen --> :
Bassist Ray
Brown overleden
Brown in '93 --> 
Met een raar gevoel in
de maagstreek las ik in de krant van 4 juli 2002 dat net twee dagen daarvoor een
van mijn lievelingsbassisten zijn laatste snaar geplukt had. Gewoon doorgewerkt
tot zijn 75e, niks ATV, niks VUT, muziek is genieten dus we gaan gewoon door.
Maar nou houdt dit stukje vakmanschap op. Balen, maar gezien de leeftijd zat
het er wel een beetje aan te komen. Weer een topper minder. Een man uit de
hoogste regionen van het jazz-legioen die vooral in de fifties ontzettend veel
zijn eigen lage-tonen stempel heeft gedrukt in zijn begeleidende functie in
kleine groepjes maar ook middels zijn ontzettend lekkere soepele solo's waarin
de erg herkenbare 'Ray Brown 'trekjes' altijd lekker je gehoorgang kietelden.
Heerlijke stabiele onderbouw, perfecte timing en perfect de stemming van het
muzikale verhaal volgend.
Ik wordt er bijna verdrietig van. Terug naar mijn oude opnames dan maar. Bye Ray...
love you man...
-->
HELDEN
van de Hammond
Jimmy Smith -
Arno Krijger -
Carlo de Wijs
Groot respect heb ik al jaren samen met medeliefhebbers Ex-collega Paul en Ed
voor mannen als
Hammond-beul -->
Jimmy Smith
( hier in 1956 ) --> 
,
Meneer Smith was al sinds de fifties zeer gezond bezig in de
Jazzwereld, heeft tientallen LP's uitgebracht en heeft in 2000 op 72-jarige
leeftijd zelfs nog een schitterende CD afgeleverd. Uiteraard hebben we die in
huis en hij heeft al meer toeren gedraaid dan m'n motortje onderhand, in ieder
geval net zo vaak gestart.
Ik hield nauwlettend in de gaten of Jimmy 'in de buurt' speelt. Die man MOEST ik
nog een keer bezig zien voor zijn lichaam het op deze kwetsbare leeftijd
zou begeven.
HELAAS,
het heeft niet zover mogen komen.
Op dinsdag 8-2-2005 is hij
overleden.
Klote, maar ja, 76....
KLIK voor grote versie
krante-artikel week van overlijden.
KLIK
hier om de aparte
pagina over Jimmy Smith
met wat
biografisch geleuter te activeren.
Hammond-beul -->
Arno Krijger
<--- Arno
krijger --->
Fantastisch, ben blij dat ik hem en de Wijs in kroegen gezien heb, voordat ze de internationale muziek-scene in verdwijnen en onbetaalbaar
worden. Arno is thans dusdanig goed bezig dat hij all over the world gezien
wordt en ruimschoots op internet terug te vinden is ( beperkt wereldje
namelijk,
die getalenteerde Hammonders )
Aanschouw zijn homepage maar eens: --> http://www.arnokrijger.nl
Hammond-beul -->
Carlo de Wijs
Naast de ervaren zwaargewicht Smith zijn mannen als
Milt Buckner, Jack McDuff, en aanstormende
Nederlandse jongens als Carlo D'Wijs en Arno krijger ook heerlijk te verteren. We hebben deze twee
laatste
Nederlandse heren al een paar keer bezig gezien, verkocht, smullen...... ieder
op hun eigen manier bezig......
Carlo de Wijs
--> 
( goed herkenbaar he ?)
Heeft een eigen home-page ( en terecht ) : ---> http://www.dwys.org/dwys/biografie.htm
-->
LIEFDE
--> : Het Hammond
orgel
Een hopeloos
ingewikkeld te bespelen en onhandig te hanteren/vervoeren instrument, die oude
Hammond. Het A-model kwam in 1935 op de markt. Een
' mighty warhorse' noemt
de schrijver van het artikel onderaan over Jimmy Smith hem. Een
loeizwaar houten meubel met naast twee keyboards een rij van een stuk of 35
knoppen en schuiven die allemaal dienen om de vroege 'electronica' van 65 jaar
geleden geleden aan te sturen. En een geluid dat nog niet door moderne
electronica gecopieerd kon worden. Bel me en kom maar eens wat sappig opgenomen
platen luisteren met toetsaanslagen waarbij je de contacten hoort vonken, dan
weet je waarom dit spul wereldwijd zo geliefd is.
de HAMMOND model
A ( 1935-1938 )
Als tweede pakketje bagage wordt meegeleverd de 'leslie-box
(klik voor model 215 )', een solide houten kast van ongeveer 1/2 kubieke
meter waar naast de luidsprekers ook een grote ventilator in huist die je met een schuifje
of schakelaartje op het urgel
harder of zachter kan laten draaien. De door de luidspreker geproduceerde tonen kunnen met deze ventilator tot vibratie gebracht worden.
Tijdens het spelen inschakelbaar.
Model B-2 met Leslie 31-H
Daarnaast moet de berijder met de
voeten de baspedalen ook nog eens be-raggen om de baspartij uit de machtige
luidsprekerkast te doen galmen. Alsof ie het nog niet druk genoeg heeft ....
Model B-2 met
Leslie 22-H
( with Trek Conversion and upper 2 speed, dus.... )
De oervader Laurens Hammond met zijn eerste ( A ) model ---> 
De door zijn fabriek geproduceerde modellenlijn wordt keurig in vaktaal
beschreven met hier en daar wat aanklikbare foto's erbij op
de site van een van de vele ( !!! ) bedrijven die in de USA in de
restauratie en overleving van deze machines uit de electronische oertijd
gespecialiseerd zijn:
( = link naar
sub-pagina van deze rommelige site )
Dit gruwelijk KITSCH-orgel op theatre organs.com gevonden, fantastisch,
oerlelijk.
Het 'Allen Theatre Organ' heet ie. Door een zekere heer Jack Darr gebouwd. Zieke
man...
-->
Diversen
Van een nieuwe kennis een geweldig filmpje doorgestuurd
gekregen. Een fantastisch produkt dat door muziekliefhebbers in elkaar gedraaid
is. Echt fantastisch !!!
KLIK HIER voor openen van dit animatie muziek-filmpje
-->
Links naar
concertpagina's:
MEZZ,
het knusse muziekzaaltje Breda, geweldige akoestiek, gemotiveerde
muziekprogrammeurs, goed bezig sinds 10-2002.
Heerlijk klein
super-actief
jazzcafe in Den Haag met grote namen op de kalender, prachtruimte !
---> Het concertmenu bekijken van diverse zalen, kaartjes bestellen.
---> KLIK op logo voor de site van
popcentrum
013 in Tilburg.
Lekkere programmering, lekker dichtbij, heel veel concerten.
-->
-->
Wat is er nou ? Laat weten in het
Laatste onderhouds-sessie
aan deze muziek-pagina was op:
14.01.2007
