( onderdeel van Motorzooi.nl ):

OPKNAP-PROJECT   KLAAR !
Honda CB400F Supersport (april 1978, 73282 km gedraaid)       

 werd    

Net van de schroothoop gered .... door uw gastheer Roland Oomens.....  

Terug naar -->
Een verslag van een wederopstanding     ( 12-2008 tm 9-1-2010 )        ( Alle foto's --> KLIK = GROOT )

Een tijdje geleden besloot ik mijn oudste motorfiets, een Sparta te verkopen omdat ik voor een opknapbeurt blijkbaar al jaren geen tijd kon vrijmaken, en ik had de centen nodig om een mooie kamera te kopen. Allemaal gelukt, lekker weer ruimte in de schuur, fototas gevuld, en een opgeruimd gevoel. Heerlijk.  Totdat Bart zijn tuinfeestje vierde met in de spotlight zijn zojuist aangeschafte Harley Street rod. Tja dan ga je vroeg of laat toch weer over motoren lullen. En zo kwam ook een oude blijkbaar moeilijk te verkopen CB400f ter sprake die kennis Charles al zo'n 17 jaar in zijn bezit had. De verwaarloosde motor was de laatste honderd jaar al niet meer uit de schuur gekomen en hij had al een paar keer via Marktplaats geprobeerd het ding te verkopen. Toen ik een orienterende eerste blik op het ding mocht werpen in zijn schuur nadat we hem uitgegraven hadden snapte ik direct waarom. 
Ik heb hem het genereuze voorstel gedaan om eens te bellen als hij hem echt niet kwijt kon, dan zou ik hem wel voor een troostprijs overnemen om als winterprojectje te gaan gebruiken. En begin december 2008 volgde het telefoontje: 'je mag hem kopen'. Ik heb me toen in een budget-opknap-traject gestort waarbij het belangrijker is/was om een leuke nette machine neer te zetten, waarbij het hebben van sleutelplezier voor weinig geld voorop staat. .

Zicht op de:
--> TOTALE KOSTEN ? --> Euro 1416,90                                      Heb je TIPS of opmerkingen ? --> mail me HIER

De prulmomenten: 

--> De eerste 500km rijden zit erop - de ervaringen
--> 9-1-2010 Projekt afgerond, hij is klaar !
--> 8-12-2009 Leuk linkje naar een electrisch schema in de sessie van 31-10 vermeld. Kies een deel-circuit en kijk hoe het loopt.
--> 26 tm 29-11-2009 Spuitwerk tank en kapjes
--> 21-11-2009 Carburateurs ingebouwd
--> 31-10 en 5-6-7  11-2009 Uitlaat gemonteerd - pedalen rem-schakel-kick - cockpit - kabelboom deels aangesloten
--> 24 en 25-10-2009 Beetje met verf en zo bezig
--> 11 en 12 en 15-10-2009 Weer op de wielen met blok erin
--> 18-9 en 7-10-2009 Achtervork en kleptiming
--> 16 en 17-09-2009 Frame uit de lucht en kroonplaten balhoofd terug erop
--> 03-09-2009 Cylinders en kop terug
--> 28 en 29-08-2009 Onderzijde blok in elkaar
--> 23 en begin 24-04-2009 Spullen in de grondlak na weken niks
--> 27-03-2009 Het frame eindelijk gespoten
--> 26-03-2009 Kleppen slijpen en frame demonteren
--> 16 tm 22-03-2009 Keerringen aangeschaft - blok gespoten
--> 15-03-2009 Kleppen gedemonteerd
--> 14-03-2009 Kleppentang gefabriceerd en Charles op bezoek
--> 12-03-2009 Pakkingen en ander spul geregeld
--> 09-03-2009 Zadel en valbeugels gekocht
--> 28-02-2009 Spullen bij de motorsloop gehaald
--> 22-02-2009 Laatste spoelwerk blok, explosion foto en Marktplaats aankopen
--> 06 en 08-02-2009 Blok volledig uit elkaar en schoon maken
--> 31-01-2009 Blok verder demonteren en uit frame
--> 29-01-2009 Klepdeksel met tuimelaars demonteren, schoonmaken en spuitklaar maken
--> 24-01-2009 Motorblok los gemaakt en deels gedemonteerd
--> 17-01-2009 Voorwiel en klein spul ontroest
--> 08-01-2009 Uitlaatspruitstuk roestvrij gemaakt om te kunnen spuiten
--> 28-12-2008 Begin van de demontage
--> 25-12-2008 Op eerste kerstdag het ding eindelijk eens goed bekeken en gefotografeerd
--> 20-12-2008 De dag van aankoop

En jij ? Ook bezig aan een 'four' ?  --->  Alle Service manuals en informatie te vinden op http://www.honda4fun.com/home.php

-----------------------------------------------------

Slotwoord 10-1-2010
Ik dank u allen voor uw aandachten leuke reacties gedurende deze operatie. Na de zomervakantie 2010 begin ik aan de enkele maanden terug van vriend Kees overgenomen CB750 K2 uit januari 1973. Hij staat al maanden op mijn naam, verzekerd, betaald en al, maar ik heb hem nog niet gezien. Ik zal er weer een verslag op Motorzooi van maken. Dag mensen, tadaa !
 

De Prul-momenten


-->        De eerste 500 km rij-ervaringen !!

De vorst was er nog, maar de weg was droog op een paar dagen in februari en maart. Dat ding moest rijden vond ik, even de stad rond of zo. Koud lijf en ledematen....  Eerste probleem diende zich al 30 meter van mn schuur aan, een erg 'golvend' optrekken dat bij hogere snelheden leek te verminderen en zelfs te verdwijnen, maar goed was het niet. Ik zal het kort houden. Het bij de motor bijgeleverde voorste kettingtandwiel was splinternieuw, maar het gat zat niet in het midden. Is dat wat ! Dus nieuwe aangeschaft bij meneer van Maanen en kort daarop gaan monteren. Bij het vastzetten van het borgplaatje per abuis het langere (te lange) schroefje van het schakelpookje gebruikt om het kettingtandwiel te borgen.... met een gat in de splinternieuwe olie-keerring tot gevolg die er een millimeter achter zit... zucht.... olie zeek er uit bij draaiende motor. Ik weiger me nog verder op te winden over die stommiteit. Niet verder vertellen he ?  Nieuwe keerring van buitenaf na hoop geprul geplaatst (moet eigenlijk bij losgehaald carterhelften ertussen gezet worden, details details), nieuw 17-tands tandwiel met gat in het midden erop, en gaan...
En toen serieus rijden.
Koude start: Bij gebruik om de paar dagen start hij meteen, na paar weken moeizaam. De handbediende choke is een ding dat met gevoel (=ervaring) dient te worden bediend, maar die is alleen bij een koude motor nodig.  Als de 400 kort daarvoor gelopen heeft kun je hem weer starten door de kickstarter een halve slag te geven, doet het meteen en zonder protest. De electrische starter swingt het lichte motortje lekker snel en soepel rond. Kickstarter is stoerder bij het terras natuurlijk, maar dan moet je wel 100% kans van slagen hebben. Eerst maar even leren kennen.
Motorvermogen: Niet van toepassing.... Loopt geweldig stationair en trekt goed in de toeren door. Het volledig ontbrekende vermogen (35 pk bij een miljard toeren pas bruikbaar) maakt het goed doortrekken in de toeren noodzakelijk, hij moet janken, ding komt anders niet van zijn plek. Hij weegt niks, hij zoemt alles bij elkaar, een een beetje brommer/scooter is veel sneller weg dan ik. Maar het huilen van die 4 miezerige 100cc zuigertjes is zoooo lekker, hahahaa, gaaf man.
Vering: Ik ben nooit een kritische veer- en veerdempingafsteller geweest, maar dit is toch wel erg spartaans. Hij veert erg stug, deint niet, dus de demping zal nog wel aardig in orde zijn.
Bochtjes: Ik moest na jaren gebruik van mijn Guzzi Lemans III wel weer even wennen aan de gewichtsverdeling en het bochtengedrag moet ik zeggen. Zijn eerste benzinetank heb ik in Brabant leeggereden tegen zo'n 1:18 denk ik, best goed. Het zadel zit wel aardig, het ding stuurt lekker met dat caferacer stuurtje. Het magere voertuigje laat zich lekker in bochten gooien, het gaat steeds beter, durf steeds meer. Het ultieme gevoel krijg ik binnenkort nog wel.  Op mijn schaal dan, ben nooit zo'n finesse bochtenmens geweest, ik moet het van de lompe overmoedige buien hebben volgens mij, wat mede veroorzaakt werd en wordt doordat ik nooit moderne fijnzinnige breedbandige bochtenmachines in mijn bezit heb gehad. Altijd lompe net niet handige fietsen bedwongen. Met liefde trouwens.
De remmen: Hij remt zeer adequaat (mijn moeilijke woord voor vandaag). De achterrem is een trommel die geweldig voorspelbaar en sterk remt. De enkelzuiger voorrem met enkele schijf van matig formaat remt ook erg goed en ook doseerbaar dankzij de stalen remleidingen die ik erop gehangen heb. Een zeer goed en veilig gevoel, ook op deze machine weer. Je kunt eigenlijk keihard afremmen, maar door nog nader te vinden oorzaak piept de voorrem met een geweldige ijzige skwieieieiek die straten verder te horen is en bij vele medeweggebruikers de rugharen doet rijzen. Vermoedelijk vloekt het materiaal van de remblokjes met de oude ijzeren schijf en wordt een mooie zuivere glasbrekende frequentie gegenereerd. Schaam me dood.  
Knopjes: Alles werkt naar behoren behalve de richtingaanwijzer-knop. Die is van een dramatisch 70's ontwerp. Is gewoon een schakelaar die aanvoelt of er hoogspanning mee op het net van Breda ingeschakeld kan worden, je moet hem echt overhalen met je volle gedachten erbij. Het zal wel wennen zijn.

De motor hield op een gegeven moment wel in door benzinegebrek in de vlotterkamers op de snelweg met wind tegen. De pakking in de kraan liet de benzine-doorvoer-gaatjes niet helemaal open. Weggeknipt vandaag (9-4-2010) en hopelijk opgelost. Na terugzetten na die eerste ronde in de schuur inspectierondje gedaan natuurlijk en toch de meeste klepdeksel- , blok- en carterboutjes vaster moeten zetten, want er hingen wat oliedruppels onder aan de pakkingen en bouten. Witte buisframe was olie-vuil. Zucht, ze weten toch dat ik dat liever niet heb, je kunt er met al die spagetti-uitlaatzooi zo goed als niet bij om te poetsen. 
En ja hoor, na een dag toeren richting de eerste 500 km op de teller: de eerste krasjes op de tank van de magnetische kaart-houder. Yeah, hij leeft weer.
Ik wacht nog een zonnige zondag ergens in april af en dan pak ik hem richting Ardennen, kijken hoe hij zich gedraagt als de weg een stijgingspercentage groter dan Nul heeft. Wedden dat ie daarvan baalt ?
Je ziet hem nog wel eens rijden, het is toch zo'n aandoenlijk schatje, tadaa...



-->        De laatste werkjes tm 9-1-2010

De hele maand december nagenoeg GEEN ZIN in motorgedoe gehad. Ik begon het echt goed beu te worden die 400, sorry. De bekende laatste loodjes denk .... Ik heb verspreid over wat uurtjes hier en daar de bedrading voor knipperlichten achter afgemaakt, de accu gevuld en geplaatst, kabelboom fatsoenlijk op zijn plaats gehangen. Tot mijn opluchting deden alles lampjes het zo goed als meteen. De gare richtingaanwijzer-schakelaar moest wel uit elkaar en weer werkend gemaakt worden. Veelvuldig gebruik had de contacten uitgelubberd. De motor heb ik zonder benzine even door de startmotor laten ronddraaien om de olie zijn weg te laten vinden.
Op 2 januari heb ik de contactpunten goed gezet en het onstekingstijdstip met een controlelampje opnieuw getimed. Wat benzine in de tank en de eerste startpoging kon ondernomen worden. Nee, geen succes, af en toe een verdwaalde lichte knal in de uitlaat. Bougievonken gecontroleerd. Was prima, alleen als de roterende ontstekingsplaat 'meldde' dat nummers 1+4 mochten vonken, kwam er reactie uit de 2-3 hoek. Huh ? Ontsteking moest andersom. De praktische mens in mij heeft eenvoudig de voeding van de bobines omgedraaid ondanks dat de draadkleuren daarna niet meer overeenkwamen. Oorzaak ? Niet verder gezocht, loslaten, als hij het nu doet, doet hij het. Klaar.
Startpoging daarna was weer moeizaam, ik was compleet vergeten de luchtmengselschroeven te controleren.
Hij startte uiteindelijk toch, maar bleef zonder hulp maar moeizaam lopen. yes !    Hij ademt weer !!! 
Resteerde nog om de letters op tank en kapjes te regelen. Ik had geen zin in een originele set omdat die helemaal niet bij deze kleuren past, en daarnaast was ik erg benieuwd welke lettertypes er allemaal leuk zouden ogen. Ik heb een (naar mijn smaak) mooie set online gemaakt bij . Na 1 werkdag keurig in een envelopje in de bus. Super. Dit laatste weekend een beetje uitgemeten en plakken maar. Prachtig, helemaal af.

       En nou moest de motor nog fatsoenlijk starten en lopen, de laatste zorg.....

Na wat probeerwerk met de mengselschroeven loopt en start hij nou nagenoeg perfect. Het blok loopt erg rustig zonder rammeltjes en zo, er komen geen pluimen uit, hij pikt goed op in zijn toeren en de uitlaat geeft met gemonteerde DB-killer een erg beschaafd mooi zoemgeluidje. Dit is overigens precies wat Klaas uit Groningen me bij de verkoop ervan vertelde. Ik dacht echt dat hij een grapje maakte, maar nee, het is een erg rustgevend geluid. Met de demper eruit geeft de 400 een mooie donkere brul.

KIJK, hij is mooi fris geworden hè ?
       Na 'klachten' van een mailende bewonderaar (hij had wel gelijk) heb ik de gele plaat vervangen door een blauwe, en meteen een ander achterlicht gemonteerd. Slechte volledig plastieken goedkope copie van het origineel. Op jacht naar een mooie originele. Tot die tijd:              
 
                           

Je ziet aan de foto's dat een proefrit er niet echt inzit de komende week/weken. Geduld geduld....

►►   door naar de eerste rij-ervaring 




-->        26 tm 29-11-2009

Spuitwerk was in deze dagen aan de orde. Krabben, schuren, spuiten, inhaleren,

De originele set die eraf kwam          was verweerd, bleek, had roestig doppie, en wat baldadige test-verfstrepen die ik ergens maanden terug erop had losgelaten. Achter het kraantje kwam uit de binnenzijde een van roest bruingekleurd gaasfilter tevoorschijn. Alles mooi schoon en droog klaargelegd voor later na het spuiten. De losse gruzeltjes die rammelden in de tank heb ik eruit gekregen. Dat lelijke karkas moet je dan geschikt gaan maken om weer enigszins grappig in de lak te zetten.

       De oude kunststof belettering komt natuurlijk niet los, ook lastig met een schrapend stanley-mes te verwijderen, dus gegrepen naar het instrument dat uiteindelijk elk probleem oplost: chemie. Wauw. De agressieve verfafbijt uit blik heeft binnen 3 minuten de oude verflagen grondig te grazen gnoomen en kan dan behoorlijk eenvoudig afgeschraapt worden. Die voor iedereen in de doe-het-zelf-handel vrij te verkrijgen TROEP is erg irriterend voor de huid. Ze waarschuwen ervoor, maar je denkt 'tssss, ik ben als boekhouder wel wat gewend hoor' en gaat zonder handschoenen aan de slag. Ja, fout hè. Doet zeer man, bijtende zooi. Met veel water wat klodders van de tere kantoorhandjes afgespoeld om blijvende genetische wijzigingen in de handenstructuur te voorkomen. Daarna het kalende ding veel schuren en dan ligt er uiteindelijk een prachtig naakte ijzeren tank voor je. Met 2 deukjes. Dat wel. Maar als wij daar prachtig naakt voor onszelf zouden liggen, dan is het ook niet allemaal even strak. Week zeker.

Twee deukjes moesten er uitgeplamuurd worden. Nou is zulk werk niet mijn sterkste kant, maar het geval werd weer redelijk glad,         en kon vervolgens in dezelfde matte metallicverf gespoten worden als het blok. Ja, ik weet dat spuiten met spuitbussen errruggg amateuristisch is, maar ik had geen zin om de volwaardige verfspuit die ik heb te gebruiken. In een schuuromgeving moet je met een spuitbus al veel tochtig luchten meteen na het spuiten, maar een full size spray nevel maakt alles tot een teringzooi om je heen, Dat krijg je niet geventileerd zonder afzuiging. Volgende keer laat ik het doen, okee ?. Tjongejonge, wat een kritisch publiek. Jankers.
Ja ja, okee, die kritiek is niet voor niks. Een professional of een amateur die op gebied van spuiten en droging van wanten weet, zal nooit net als ik een kapje dat in de primer staat willen helpen in haar droogproces door het op een hete kachel te leggen en het er te laat af te halen. Zucht..... had ik twee puntgave kapjes.... Eentje verneukt. Werd enorm week en ging behoorlijk golven. Met een plamuurlaag gepoogd de hobbels glad te trekken. Ik dacht het redelijk glad te hebben maar blijkt na aanbrengen van de eindlak bleek dat ze toch zelfs niet door mijn kwaliteitskeuring kwam. Dat wordt dit weekend denk opnieuw een poging. Eerst spuitplamuur, waterproof schuurpapier en kritische blikken combineren in een hernieuwde poging tot het afleveren van een behoorlijk net setje tupperware deksels. Toch opvallende dingen aan zo'n motor.

  Ik heb staal-omvlochten remleidingen aangeschaft bij Noud Urselmann's   (sinds 1997)  uit Boxtel om het primitieve beperkte remsysteem aan de voorzijde (=bots-zijde, = gevaarzijde, = kreukelzone) wat te helpen in zijn miezerigheid. Ikzelf heb zo'n soort steun nooit gehad en ben dus blijven steken in die status. Maar goed, die mooie blinkende splinternieuwe RVS-leidinkjes kwamen in deze sessie-periode binnen. Noud heeft de originele prijs op heel aardige meelevende wijze aangepast als een steuntje in mijn rug nadat ik hem triomfantelijk op deze opknap-site had gewezen. Ik kreeg een dag later een heel emotioneel mailtje van hem terug: 'och menneke toch, welk eenen ongemak neemt u op uwen nek....'  Ik weet het Noud, ik zit er zelf ook een beetje in gevangen...., sorry.   


         MAAR !!!: ook op deze oude CB heb ik weer een stuur waar ik een schitterende chromen 80 millimeter ding-dong bel heb kunnen plaatsen. Jawel !!
 

►►   door naar de laatste sessie



-->        21-11-2009

Vandaag de carburateurset verder onderhanden genomen. Vorig weekend al de smerige behuizing in terpentine afgesopt en met roterende koperborstel de pakkingresten en waar ik bij kon de corrosie weggepoetst.

    Toen wel iets vreselijk irritants gebeurd. Een van de ophang-armpjes van de vlotters afgebroken, wat overigens al in zijn vorige leven gebeurd was, maar de lijmverbinding had zich al die tijd prima gehouden in de benzineomgeving. In mijn omgeving ging het echter mis. Tot overmaat van ramp is hiermee ook de vlotternaald losgekomen en door de roterende borstel de schuur in gelanceerd. Onvindbaar. Okee, beetje ondoordacht en onzorgvuldig te werk gegaan (jeugdig enthousiasme, daar heb je het weer...) Op de knieeen door de schuur, bouwlamp in de hand. NIETS. Grrr.... Meteen internet en de markt(plaats) op voor een naaldje en/of een volledig carbureurset. Bij een bestelling van remblokken bij de viercylinderhemel van meneer van Maanen heb ik een naaldje meegekregen (erg aardig !).
Intussen ook al iemand gevonden die mogelijk een complete set benzineverdampingskamers heeft liggen, ik hoor nog of dat iets is. Hij moest nog graven.
Maar ongeduldig als ik ben was afwachten en stilzitten geen optie.

Heb het pootje toch maar weer gelijmd en ook een extra koperen jasje omheen gelijmd. Doktor Oomens heeft een spalkje gezet zeg maar. Verder alle kanaaltjes en sproeiers zo goed mogelijk schoongemaakt en er met de compressor een vreselijk wind doorheen gejaagd. Enkel de rubbertjes van de hoofdsproeiers vervangen, de rest van de pakkingen hergebruikt. Het setje is weer mooi nu, de inbouw van de luchtkast was zoals ik al verwachtte, best een gedoe, maar goed het zit nu allemaal mooi te wezen. Hopelijk houdt de reparatie zich, anders moet ik toch een andere set gereed maken. 

  open/dicht gaskabels op spanning....  alle bewegende assen lichtjes met silikonenspray gesmeerd.

Wat spuitwerk tank en kapjes, voorremsysteem monteren, contactpunten afstellen en nog wat electrawerk staan tussen 'NU' en de eerste startpogingen. Het ongeduld neemt toe......


►►   door naar volgende sessie

 

-->        31-10 en 5-6-7 november 2009

Ik heb voor de zomer als basis voor een MOTORAANHANGER een Alpenkreuzer gekocht en volledig gestript. Een collega laste er rondom en onder zware hoekprofielen aan die het plateau stijfheid en draagkracht geven. Ogen voor spanbanden, onafhankelijke wielophanging, vering, schokdempers, uitdraaibare poten rondom, oplooprem, handrem en neuswiel. Perfect ding. Mijn Guzzi stond rotsvast trots in de wind achter de Almera bij 150km/uur. Over een tijdje kijken of er twee motoren op kunnen, dan kan ik hem  aan jullie TE HUUR aanbieden !   Schappelijke prijs uiteraard.  Mail maar

Maar goed, nu het 400-gedoe weer. Verspreid over deze dagen wat dingetjes gedaan die het kale ding weer wat body gaven. Nadat we de aanhanger onder een hoop zooi hadden uitgegraven en een Ikea kast voor het meisje opgehaald hadden, kwam ik op het lumineuze idee om dat ding als veredelde werkbank te gebruiken. Motortje erop gereden. Heerlijk. Je kunt overal zitten rondom, je 2 wielkappen zijn prima werkbankjes, je hoeft niet de hele tijd op de grond te zitten of te bukken.

           Ja, goed bezig Oomens, maar heb je ook iets nuttigs gedaan ? Jawel: het uitlaatspruitstuk erop gezet en hopelijk lekvrij afgeknepen.

    Om de 'Over racing' uitlaat pot passend te kunnen maken moest de knik in de ingaande buis afgezaagd worden want die stond de verkeerde kant op, en een paar sleufjes gezaagd in de uiteinden. Daarna was er uiteraard geen passende ophangbeugel, die moest gemaakt worden. Ijzeren staaf bij Praxis (shit, vergeten in de kostenstaat op te nemen...) gehaald en in mijn NIEUWE rooie bankschroefje passend gebogen en geslagen. Beetje boren, slijpen, verven.  En nou heb ik na dit simpel werk een discreet ogend, edoch oersterk zwart beugeltje om mijn schattige einddemper (nou ja dempen...., dat moet nog blijken...) aan te hangen.
Het gevolg is wel dat de uitlaat nu behoorlijk horizontaal hangt en straks wellicht enige schaafschade gaat oplopen als uw monteur in het voorjaar zijn nieuwe poepie mee de Ardennen of Bitburger heuvels in neemt en op zijn kant gaat gooien in zijn baldadige buien met baldadige toerenaantallen die dit 400-tje blijkbaar aankan. Janken en schrapen. Wie dan leeft die dan zorgt. Ik geloof niet dat meneer Soichiro Honda ( 1906-1991 ) met deze werkwijze enige problemen zou hebben gehad. Zie je wel, hij lacht goedkeurend !!   Love you Soi....

De remklauwsteun aan de linker voorpoot moet een soepel links/rechts bewegend en met schroef centreerbaar ding zijn, maar deze hele constructie zat vreselijk, vreselijk vast. Ijzer en aluminium gaat niet meer samen na jaren weersinvloeden. Bruut vuur erop gezet en bruut losgeslagen met een rubber (dat wel) hamer tot hij soepel op en neer ging, ondertussen steeds kruipolie op de hete metalen spuitend. Toen de as er met enig geweld uit kunnen slaan en na opschuren en invetten weer lekker los erop kunnen schuiven. Nou is hij prima in orde en bij de linker spatbordbeugel 'bijgezet'. Ik vroeg me bij montage al af waarom het spatbord uit het midden zat, beugel verbuigen ging niet, dus toen even zo gelaten. Nu valt ook dat mysterie weer op zijn plaats.... ik leer elke dag bij...
 
       Deze beugels bij de 'toeter' hebben me ook een tijd liggen aankijken in de kast. 'Waar moeten die in godsnaam komen straks ???' Toen steeds meer op zijn plek zat en er steeds minder in de kast overbleef bleek na onnodig piekerwerk dat ik er een prachtige foto van had gemaakt in den beginne. Opgelost.

De vervelend ogende vette en vieze kabelboom-hoop,  lang diep onderin de onderdelenkast bewaard, is nu schoongemaakt. Bijge-taped, contactjes opgeschuurd. Daarna op nuchtere beoordeling tussen de framedelen geleid en aan diverse electrische onderdelen gekoppeld. Enkel de enorme bos kleurige draden die aan de voorkant bij de koplamp samenkomen ga ik pas nadat alle bedieningsorganen aan het stuur zitten, vastmaken.

           

Kijk, op www gevonden, het Electrische schema (kies rechtsonderin het schema het circuit dat je zoekt) in grof interactief programmatje. HEEL LEUK gedaan.


Vieze bobines   worden schone bobines     en worden op het frame geschroefd

Het te spuiten koplamphuis    hier met zijn nieuwe zwarte jasje  en zijn bestemming
Ook nog de snelheidsmeter- en toerentellerbehuizingen geschuurd en zwart gespoten. Onder de rubberen ring in de onderste houder was eentje zelfs doorgerot. Maar hij is gered van de ondergang.

Vandaag (12-11-09) even de schuurdeur open en herfstlicht op mijn schatje laten schijnen om nog eens kwijlend te kijken naar een mooi dingetje wat hier aan het ontstaan is:

                   


Next --> rem voor schoon maken, stalen leidingen bestellen bij Noud's Motorbazaar

De uitermate vieze carburateurs  schoonmaken en van nieuwe pakkingen voorzien   in dit najaarsweekend.....


►►   door naar volgende sessie






-->        24 en 25-10-2009

Dit weekend moesten wat dingen gelakt en aangepakt worden omdat ik niet echt verder kon. Mezelf een takenpakket bij elkaar verzameld en maar gewoon begonnen. Lang niet alles gedaan natuurlijk want het kleine werk kost allemaal best wat tijd. Ik heb de spatbord binnenkanten mooi schoon gemaakt en met zwarte anti steenslag ingespoten en, na droging voor en op de kachel, gemonteerd. Ik twijfel nog steeds of ik ze moet spuiten in de metaalkleur van het blok, omdat oppervlaktespikkelroest (scrabble !) me blijft storen. Kan altijd nog.
 
      Achterste voetsteunhouders in de grondverf, vreselijk geforceerd gedroogd en zelfde avond metaallak meegegeven. Verder de uitlaatbochten met de hittebestendige zwarte lak weer van zijn verweerde roestige uiterlijk afgeholpen. Ziet er erg netjes uit, maar ik weet dat lak op chroom toch kwetsbare hechting heeft, we zien wel. Af en toe beetje bijspuiten straks, ach. Dit buizenstelsel is het vier-in-1-feestje dat dit motorrijwieltje zijn karakteristieke uiterlijk meegeeft straks. Zoals u weet uiteraard, anders lees je dit verhaal niet. Verder nog de achterlichthouder zilvergrijs gespoten en na droging op het achterspatbord geschroefd, binnenspatbord ertussen, koplamphouder erop, valbeugels om het blok heen gezet.


  Goed eten tussendoor, da's belangrijk !      En het meisje complimenten geven als ze haar nieuwe schoenen komt showen, ook erg belangrijk.
De snelheid zat er niet in deze zaterdag, ook bij mij niet. Uiteindelijk zaterdagmiddag, avond en nacht tot 04:00uur doorgepruld. Idiote tijd natuurlijk, maar de klok mocht een uurtje terug !

Ik moest ook de ketting erop gaan leggen om andere dingen weer mogelijk te maken, maar de hopeloos ingedroogde ketting moest wel goed losgemaakt worden. Het betreft hier een volgens mij behoorlijk nieuwe ouderwetse niet met O-ringen uitgevoerde ketting die dus vaak gesmeerd zal moeten worden. Heb hem eerst eens in een terpentinebadje een tijd op en neer gerost en afgeborsteld tot hij schoon werd, vervolgens elk (!) rolletje handmatig los moeten rollen en een tweede schoon terpentinebad gegeven. Drooggeblazen met de compressor. Helaas geen kettingspray spuitbusje in huis, wat hoofdzakelijk te wijten is aan mijn Guzzi LeMans die het met een heerlijk onderhoudsarm cardan doet. Een lumineus idee werd geboren: laat ik eens de ouderwetse manier van smeren doen, ooit ergens gelezen in mijn Sparta onderhoudsboekje toen nog. Intens goor werk. Doe dit buiten. Of breek de schuur af nadien, die lucht gaat er niet meer uit.
 
Men neme een oude pan. Of een pan uit je keuken nadat je een grote bos rozen voor het meisje gehaald hebt en een ijzersterke smoes klaar hebt waarom je haar favoriete keukengereedschap voor eigen egoïstische doeleinden naar je duistere schuur hebt ontvoerd. Doe maar optie A, da's beter...
De schone droge ketting wordt maximaal in dik lagervet ingesmeerd , de gaspit gaat eronder , het vet smelt en wordt vreselijk heet, kruipt dus overal tussen (da's de opzet) en zo staat het dan een minuutje of 10 vreselijk goor te roken in je achtertuin. Al vier dagen geen vogels meer gezien trouwens, hmmm.   Dan moet het papje afkoelen en kan de ketting met een doek afgedaan worden en erop gelegd worden. Da's voor dit weekend, morgen Ikea boodschap doen. Ja, ik heb ook een normaal leven ernaast, sta je van te kijken he ?
  Je kunt straks benzine opzuigen wat je wilt, maar zonder stroom geen niks nie, dus ook daar maar mee begonnen.

  en dan sluit je je weekend af met het schatje in deze staat.
 
►►   door naar volgende sessie





 -->        11, 12 en 15-10-2009

In deze 3 sessies is het kleine beestje weer op zijn pootjes gezet en zijn hart weer ingebouwd.
Eerst de tweede voorpoot uit elkaar gehaald, wat zowaar soepel ging, maar waarbij ik wel de nodige slecht uitziende slijtageplekken op de glijdende delen heb moeten constateren. Budgettair denken en aanwezig ongeduld hebben mij de gok doen nemen om dit even aan te kijken straks op de weg. Vervangen kan altijd nog door de originele, hoewel die oppervlakteroest heeft. Hmmm.
Okee, schoongemaakt en keurig met 160cc vorkolie gevuld.

         En dan kunnen eindelijk die voorpoten weer in de platen geschoven worden. Achtervork en schokdempers weer op zijn plek gehangen, een mooi geheel van wit en chromen vormen ontstaat. De achterrem had volgens mij nog behoorlijk dikke voeringen, dus enkel asje soepel gemaakt. Na het schoonmaken van de achteras kon het achterwiel eronder.
En gewoon even voor de foto, maar eigenlijk voor het gevoel heb ik het vuile en slechte voorwiel er even in gehangen.

     Begint weer ergens op te lijken.

    Bij Frank Ligt banden in Oisterwijk (TIP ! zeer goede prijzen ! )  een mooie harige nieuwe BT45 op de spaakvelg laten leggen, nadat een paar meter zilveren duck tape als velglint aangebracht was. Toen de kilometerteller-mechaniek schoongemaakt was kon het definitieve voorwiel erin. Let niet op de bruine roestige spaken, dat is een klusje dat straks heeeeelemaal op het eind aandacht krijgt, over maandje of zo ??.  Dus even niet zeuren, je mag het ook zelf komen doen. Bier staat klaar....

Met dochter Jolien als schroef-op-zijn-plek-duw-hulpje kon langs de rechtse kant het schattige motorblokje teruggehangen worden.   Het blok wordt zonder ondercarter en zonder ontluchtingsdeksel op de kleppendeksel teruggeplaatst, om hem klein te houden voor montage. Echt loeizwaar is dat ding niet, maar je komt eenvoudig weg een hand tekort om de basisbouten op zijn plek te schuiven. Also.

Zo lekker om weer aan de opbouw van al dat fris ogend spul verder te werken, geeft goeie moed.    Alle commotie was de 400 Supersport overigens even iets teveel geworden, hij kon op zijn oude dag niet alles meer binnenhouden. Een plasje op de vloer. Ach... kan gebeuren jongen... ik heb het discreet verwijderd, blijft onder ons hoor vriend....
 
De olie-aanzuig-kelk onder het blok gehangen -->    Die zuigt straks de olie uit de carterpan om de hongerige oliepomp te voeden. Ik was trouwens te snel met deze foto zoals de kenner misschien al zag. Bij montage meteen na de foto rammelde het nogal, ik was de koperen schroeven vergeten die de metalen plaat onderin vasthouden. Zou het dat 6e bokbiertje geweest zijn ? Na montage ( van rotor en stator ) van de dynamo schrok ik van de Dixi-klok aan de muur en ging ik op deze donderdagnacht / vrijdagochtend om 02:28 uur toch maar opruimen ondanks dat ik het prima naar mijn zin had. 03:15 uur ging de schuurdeur dicht. Over 3,5 uur zou de wekker weer gaan voor de laatste werkdag deze week.........

       Buitenfoto's op zaterdagmiddag na al dit geprul. Mooi he ? Zo fris, bijna jeugdig.

►►   door naar volgende sessie





 -->        18-9-2009 en 7-10-2009

Het probleem met dit soort projectjes is (bij mij althans) dat wanneer het lekker weer is buiten, er altijd wel iets anders leuks te doen is. Pas zodra het een grijze regenachtige zaterdag of een koude week later in het jaar is, begint het pas langzaam aan weer te kriebelen. Gelukkig heb ik eerder dit jaar lekker gepruld, maar vaker zijn het 'winterprojecten'... en zo komt nu het sleutelcircus gelukkig weer op gang.

  De avond van 18 september de kunststof glijlagers van de achtervork vervangen. Weer iets wat vreselijk irritant vast zat en gewoon geweld nodig had. Done that. De kop heb ik niet op de juiste waarde kunnen vasttrekken, de geleende momentsleutel was te zwaar, dus maar op gevoel de zaak een laaste ruk gegeven. Vervolgens op 7 oktober de timing van de distributieketting goed gezet. Het ingeslagen markeerstreepje dat je door de ontstekingsplaat op het blok ziet staan, moet na verdraaiing krukas bij tekentje 'T' van zuiger 1 en 4 op de roterende vervroeger staan. In die stand van de krukas moet het nog los zittende tandwiel van de distributieketting met zijn twee markeringsstreepjes precies gelijk liggen met de bovenzijde blok. Beetje friemelen met de ketting en dan is dat zo voor elkaar. In die cruciale stand moet de nokkenas gedraaid worden tot hij aan het tandwiel vast geschroefd kan worden. Alle bewegende delen nogmaals met olie insoppen en het klepdeksel kan erop.
De kleppen kunnen nu afgesteld worden door de 8 gaten in de deksel, met de onwaarschijnlijk kleine 0.05mm speling op alle stoters. Een normaal A-4tje is dikker denk ik....

     

Dat allemaal onder het genot van een uit de CD speler tetterende Charlie Parker.  30 jaar oud motortje, 60 jaar oud muziekje, 47 jaar oud lijf, maar jonge tintelingen in het hoofd en onderbuik ! Yeah !

   Een blik in mijn fotostudio.... -basic 300 Watt lichtbak van de Gamma zoals je ziet hahahaaa. Misschien toch eens wat beter foto-spul kopen voor dit soort dingen. Later.
►►   door naar volgende sessie               




 -->        16 en 17-9-2009

  Het sinds een schuurfeestje van dochterlief Jolien paar maanden terug aan het plafond hangend frame naar beneden gehaald om een verdere opbouw mogelijk te maken.
Dat was 10 minuten werk. Met zorg op een paar doeken ergens neergezet. Daarna ook verder geen zin meer. Wel gezien dat het in mijn gedachten toch mooier gespoten was. Een lichte ontnuchtering. Ach.

Toen het framepje daar zo stond te lonken ben ik een dag later eerst een van de voorpoten uit elkaar gaan halen. Roest. Frustratie. Zucht. De onderste inbusbout had totaal geen zin om uit zijn ge-oxideerde amulinium (moeilijk woord, haha) onderpoot los te komen en uitboren was de enige optie. Uiteindelijk voor elkaar en ding uit elkaar. Olie-keerring zat ook muurvast in de bovenzijde van de onderpoot, eruitwippen ging niet, dus ook deze vernield en deels uitgeboord om de stalen buitenring eruit te krijgen. Idioot, dat gaat straks olie lekken denk ik. Ja, dat zou best wel weer eens een Marktplaatsaktie kunnen worden. 
Ook de schroef bovenaan moest ik ook behoorlijk heet stoken voor die zin had om los te komen, rubber ring natuurlijk volledig in de as, hahahaa. Toen aan de kant gelegd, hij wacht nou op verse olie. Andere poot komt later, ik was het even beu, sorry jongens.
Heb wel het balhoofd weer compleet gemaakt met beide kroonplaten die de pootjes straks in het gareel houden. Kleine aktie, echter wel erg fotogeniek !

De volgens het boek 37 kogels (op bovenste en onderste 'rolschaal' totaal) op zijn plaats 'geplakt' met vet,        de stuurpen voorzichtig in de ruime schacht geschoven, en bovenop de zaak dichtgemaakt. Afdekbus, ring, moer, kroonplaat, ring, moer. U kent het.

  Einde avond een en ander ter beoordeling voorgelegd aan mevrouw Belle Perez. het was in orde zo zei ze, u kunt gaan slapen nu meneer Oomens.
►►   door naar volgende sessie





 -->        3-9-2009

Aan het ene krukasaseinde de ontstekingsvervroeger en ontstekingsplaat met contactpuntjes  gemonteerd. Misschien in een later stadium toch een electronisch onstekingssysteem erop zetten ? Ik kijk wel, eerst draaien die motor.
Tijd nu om de zuigers, cylinderwand en kop te monteren. De zuigers en de cylinders komen uit de erfenis van de ' vijf rode bakken assorti'  en ik heb dus geen idee wat bij elkaar hoort. Of het eigenlijk wel bij elkaar hoort. Ik heb ook niets gemeten, heb op gevoel stuk voor stuk eerst de 4 zuigers in al de '40.000-km-cylinders' geschoven en met mijn boekhouders-oog gekeken hoe het met de speling was. Drie zuigers hadden gevoelsmatig in alle 4 de cylinders evenveel speling. 1 zuigertje voelde te ruim, dat had gerammeld straks. Voor hem heb ik een betere uit de originele 70.000km set gepakt.
 
      Voetpakking erop, zuigertjes aan de drijfstangen hangen, asjes erin, veerringen goed, niks in de behuizingen laten vallen, zuigerveren in bepaalde stand, alles goed in de olie en uiteindelijk voorzichting alle vier in de cyclinders schuiven, ondertussen in allerlei moeilijke houdingen met de vingers de zuigerveren ineen knijpend..... Daarbij uitkijken dat de veren heel blijven en dat de distributieketting buiten blijft maar alles ging relatief soepel. Biertje.

Toen koppakking erop    , distributieketting door de kop leiden en vasthouden, en de kop op zijn plek schuiven over de draadeinden. Volgens schema moeten de bouten kruislings in stukken aangetrokken worden.  . Op gevoel een eind vastgezet, maar ik moet ze nog met een momentsleutel op de juiste spanning aantrekken, maar die moet ik van mijn eerwaarde buurman John lenen komende week.
 
  Links de nieuwe spanner voor de distributieketting (rechts de versleten oude) die met zijn uiteinde langs de ketting in de (eerst verkeerd gemonteerde) ronde veerspanner onder in het blok gestoken wordt. Aan de bovenzijde wordt hij tegengehouden door een houdertje, zodat hij door de veer strak tegen de ketting gehouden wordt.

  De distibutieketting hangt nu over een nog los tandwiel met een weer op zijn plek geschoven nokkenas. Alles lekker in de verse rooie 10W40 olie. Onder die nokken is een soort badje gemaakt waar altijd een laag olie in blijft staan. Voor nokkensmering a la minute. Dat tandwiel wordt vastgezet zodra ik de kleppen-timing heb uitgedokterd aan de hand van stand onstekingsrotor en zuigers en zo. Later.
►►   door naar volgende sessie





 -->        28 en 29-8-2009

Na een sabbatical van een paar maanden weer vrijdag en zaterdag paar uurtjes de schuur in gekropen en een beetje relaxed en onwennig aan de teruginmekaarzetting van het blok begonnen.
Oh ja, heb eerst vanavond (12-9) mijn nieuwe beeldscherm gecalibreerd en dus zijn bijgevoegde foto's een stuk minder warm gekleurd. Misschien dat ik de witbalans-correctie hierna toch maar weer een beetje 'romiger' zet, komt de sfeer in het verhaal wel ten goede. Toch ? En 99% van jullie beeldschermen zijn niet eens gecalibreerd dus wat maakt het eigenlijk uit ?? Met zulk soort dingen ben ik dus ook bezig, vandaar dat die 400 nog steeds niet rijdt, hahaha...

  Pakkingen en volgorde. Wat stop je waar tussen en op welk moment ?. Dat zijn de twee dingen die het in elkaar zetten van een motorblok beheersen. Het hele mannelijke leven trouwens bedenk ik me ineens. Nee, nou denk ik dierlijk en oppervlakkig. Stop. We gaan verder.
Rubber O-ringen, rubber busjes, keerringen om assen, miniscule ringetjes in het oliepomphuis, voetpakking, koppakking, dekselpakkingen. Overal zitten die krengen. De asbest-pakkingen uit de originele 1991-verpakking maar laten zitten want ik had in de nieuwe totaalset ook moderne niet-kanker-verwekkende zitten. Schijnt beter te zijn. Montagetekening op tafel bestuderen en stuk voor stuk kritieke punten afstrepen zodra gedaan. Check. Check. Check. Anders zeikt de olie straks uit een onmogelijk spleetje ergens. Het was ook nodig hoor. De nieuwe rubberzooi was zacht en had er zin in, de oude verwijderde exemplaren waren behoorlijk verhard en waren het beu na 30 jaar. Vervangen voelt goed en moet ook.  



  Leuk systeempje, dat koppeling-bedienings mechanisme. Drie kogeltjes in een houder zitten klem in een holte tussen 2 platen en rollen in feite uit hun schuin uitgeslepen gat zodra je in die koppelingshandel knijpt. Binnenin het huis duw je dan de koppelingsplaten een millimeter of 5 (?) uit elkaar zodat je bij 150km/uur naar zijn 6 kan schakelen.  Ik kon echter (tja, niet mijn vak) de mechanische werking van dit geheel niet beredeneren. Nog steeds niet. Als het maar werkt.... VERZOEK: leg het me eens uit op elementair mechanica niveau svp.

Al die schoongemaakte nette spulletjes kun je natuurlijk niet droog in elkaar zetten en straks vrolijk wegrijden. Dat geeft een vreselijke piep en/of ernstige onzichtbare edoch hoorbare mechanische schade die een hoop van je werk in 1 klap weg gooit. Het is natuurlijk logisch, en elk boek zegt het ook, om alle onderdelen die in en met elkaar bewegen, vreselijk smeuig in te olieen en dan pas te monteren. Lagerschalen, tandwielen, assen, kettingen. The vetter the better. Lekker viezerikken met schone olie, hmmm.

krukas insoppen  . De olieaanzuiger onderin het carter straks    krijgt nieuwe O-ring, ding kan echter pas gemonteerd worden nadat motorblok in het frame hangt.

Uw monteur had een foutje gemaakt bij montage van deze spanner van de distributieketting -->  .....   
Ik had de krukas met primaire ketting netjes in de onderste carterhelft gelegd, rest van de tandwielen van de versnellingsbak op zijn plek, alles draaide en zat los. Fotootjes gemaakt voor jullie onder mijn speciaal daarvoor geinstalleerde 300 Watt Gamma fotobouwlamp. Tandwielen en schakelvorken zaten op zijn plek. Zag er netjes uit, ik was happy.

Raakvlakken van de carterhelften met vloeibare pakking lekker ingesopt na schoonmaken met thinner, en wilde het spul op elkaar leggen. Dat gaat niet he ? Nee. Die kettingspanner zit in de bovenste carterhelft geschroefd, maar moet onder de krukas doorlopen en dat gaat zo niet. Boek is hier onduidelijk in, maar logisch nadenken had dit kunnen voorkomen... .
Je moet de krukas in de vers ingeoliede lagerschaaltjes hangen van de bovenste helft, met daaraan bungelend de dikke brede primaire ketting met start-huis (of hoe noem je dat ?) en een alle kanten op slingerende distributieketting die buiten moet blijven. Dan spanner er overeen vastmaken en de hele zooi over de onderste helft hangen en met een beetje wringen en kloppen de helften op elkaar laten aansluiten. Ging gelukkig soepel, mijn humeur was gered.
Toen kon de onderste as erin die dat starthuis op zijn plek houdt en aan de buiten zijde een tandwiel heeft dat straks  het koppelingshuis gaat aandrijven. Verder gaat aandrijven moet ik zeggen, heeft hij al 70.000 km gedaan.
Het spul zat in elkaar en een week verstreek......
►►   door naar volgende sessie

  



 -->        23 en begin 24-4-2009

Vreselijk gelachen vanavond en vannacht. Een enorme lading positieve energie is weer losgekomen. Ja, I survived the grease crisis.
Na enkele weken van geen tijd maar vooral geen ene moer zin om te prullen (ja, het gebeurt waar je bijstaat) kreeg ik na twee positieve mailtjes van mede motorliefhebbers Marcel en John (die prinsenbeker met die ouwe Amerikaan, die tevens motorprul jeuk heeft) gelukkig weer zin om verder te gaan. Bedankt mannen !
Een week of twee geleden nog wel in de eerste aangename voorjaarstemperaturen op het gemakkie buiten op het terras de klepjes terug in de kop gezet, wat verwonderenswaardig goed en snel ging met de home-made tang. Beetje dik vet op de uiteinden van de klepstelen zodat de nokjes bij montage gewoon blijven zitten als de lijmtang langzaam uitgedraaid wordt en het hele spul als een puzzeltje in elkaar valt. Meestal dan, nog paar keer goed gevloekt hoor als er eentje voor de vierde keer in het zand viel..... grrrr....
Grappig dat dit soort 'ver gaand' werk waar je al jaren tegenop ziet, in praktijk een erg simpel en logisch werkje is.

Nou deze donderdagavond dus de schuur in, met name spulletjes aanpakken die nodig zijn om het 400-beest weer op zijn wielen te krijgen zodat het blok terug kan. Een verheugd SMS-je naar buurman-pruller John gestuurd dat ik na weken eindelijk weer walchelijk vieze handen had en dat ik dus weer happy bezig was.

  Ja, ik was goed bezig, een uurtje, toen stond hij aan de deur. ' Ik kan niet verder met mijn GSX 750, ik wacht op spullen'  zei hij, met een glas Chimay in zijn idioot schone handen. De muziek ging meteen harder, de Chimay spoelde snel weg. Het kwam niet eens in hem op om daarna afscheid te nemen, bij mij ook niet hoor. 

    Dus toen zijn vriendin Dina, die net terug kwam van haar werk, hem belde waar hij was, heeft hij haar telefonisch instructies gegeven om andere vloeistoffen te brengen want zijn bier was op. Hoe herkenbaar. Glas kon ze niet vinden, wel een fles rode Vodka. Maar goed, geen man overboord, hij had dat Chimay glas nog. Ze is 41 seconden binnen geweest en heeft in die tijd moedig de dampen van tabak, smeer en oplosmiddelen weerstaan. Mijn volstrekt overbodige mededeling aan haar 'ik geef je geen kus want ik stink behoorlijk' werd onmiddelijk en zonder enige poging tot verzachtende woorden bevestigd. 
Mooi om te zien dat eigenlijk al meteen de echte pruller in John boven water komt. Hij kan nergens af blijven, hij ziet zelf wat er moet gebeuren en al snel sta ik aan de kant te kijken hoe hij mijn boormachine overgenomen heeft en roestige delen staat te cleanen. Goed bezig John. Hahaha.

     Hier is de koplampbeugel aan de beurt, terwijl de Cubaanse muziek de SSV-radio uitvloeit, mijn derde fles bier open gaat, John's fles rooie Vodka de bodem nadert, en een tweede sigaar ontstoken wordt. Ik had zin om veel te roken, heb je wel eens. Toch maar de in de achterdeur ingebouwde ventilator aangezet, werd een beetje grijs binnen.

De grondlak uit de spuitbus voor de achterbrug, kroonplaten, luchtfilterhuis, koplampbeugel en knipperlichtasjes wordt dit keer buiten in het schemerlicht van de openstaande deur aangebracht. Ik heb geleerd. Binnenshuis verf spuiten zonder goede afzuiginstallatie is vertraagde euthanasie, die prijs ga je een keer betalen.

Oh, de toeter bijna vergeten schoon te maken.... . John had het gezien. Scherp blijven inderdaad.
Uiteindelijk hing alles aan en om het frame in de grondlak te drogen en was het wat dat betreft einde van de avond.

        

Wat dat betreft. We hadden het goed naar ons zin. CD's met van alles werden gehaald, drank vloeide, rook rookte, radio steeds harder. Heerlijk.
Weet je, John heeft een voorliefde voor allerlei gekleurde en moeilijk in elkaar gezette cocktailtjes. En ik mis sinds die nacht wel een fles groene koelvloeistof. Ik heb het hem nog niet durven vragen, maar dat moet hard aangekomen zijn....

Veel flauwekulpraat, maar ook lange serieuze gesprekken volgden in de vieze kleren en hangend tegen de werkbank, biertjes en 4 sigaren (walchelijk gewoon) volgden. We hebben aan het einde van onze sessie die nacht van donderdag op vrijdag om 03:00 uur nog 2 maal achter elkaar vol aandacht en emotie naar een keihard afgespeeld AVE MARIA geluisterd. Geweldige klassieke dames-stem met mooi orkest erachter, maar ik weet nog steeds niet wie het is. Kippevel gevoeld. Diezelfde plaat heeft ons in de eerste dagen van de motorvakantie in de Pyreneen 2008 nog een erg boze meneer aan onze tent opgeleverd. Okee, op een doodstille camping laat een snerpend Ave Maria midden in de nacht een behoorlijk spoor van vernieling na bij sommige mensen.
Zucht..... het was 03:15uur dat ik op bed lag en om 07:00uur alweer de wekker mocht verwelkomen om een fijne dag boek te mogen houden op mijn werk. De positieve energie heeft me echter geweldig door de dag geloodst, geen centje pijn.


  Na die enerverende nacht zijn vrijdagavond de spullen afgelakt. De achterbrug, kroonplaten en motorsteuntjes in de witte Hammerite, de verlichtingsbeugels, luchtkast in dezelfde grijs metallic kleur als het motorblok. We zien wel of het mooi is.
Welterusten nu. Even lekker uitslapen en morgen met vrienden Henk en Ruud de Grote kerk in Breda beklimmen (aan de binnenkant, gebruik makend van de trap, want dat was handiger zeiden ze). Weer 02:43uur zie ik. Tadaa.....
►►   door naar volgende sessie






 -->        27-3-2009

Deze vrijdagavond eerst overgewerkt tot uurtje of half negen, toen pizza gehapt en snel thuis de schuur in. Oh ja, eerst meisje kusje gegeven, anders gezeik. Na de frame-reinigingssessie gisteren nog even hier en daar nageschuurd en geborsteld. De as van de middenbok die normaal gesproken gedemonteerd kan worden zat gruwelijk vast geroest,  dus die heb ik maar lekker laten zitten, vet- en roestvrij gemaakt en klaargemaakt voor spuitwerk. Ging prima overigens.

En toen.... kon eindelijk de beoogde creme witte hoogglans Hammerite lak op het frame aangebracht worden.

     Wat een nevel-zooi ! Sjeezus. Nou snap ik wat sommige vrouwen met burka's hebben. Die hebben ook motorspuiterijen in de schuur, what else ?
Telkens minstens een kwartiertje wachtend tussen de lagen door, moest hevig geventileerd worden met alles open, nevel naar buiten spuitend met de compressor om het net leefbaar te houden. Uiteraard waren de reeds netjes gespoten blokdelen door doeken afgedekt, maar de lucht aanzuigende houtkachel zag toch wel een stuk witter dan zwart, want dat was ie eerst. Ging er nog af met thinner en Hammerite verdunner.

Maar het frame was gaaf. Die nacht heb ik voordat het licht om 03:30 uur uitging nog even buurman John via SMS gemeld dat het frame nu wit was en gevraagd of ik nu naar bed mocht. Dat mocht.

     Zo lekker fris. Maar nou de andere kleuren nog bepalen. Ik wil nu eerst de achterbrug en kroonplaten en zo lakken en het hele ding weer op zijn wielen zetten zodat het blok erin gehangen kan worden.
►►   door naar volgende sessie




 
-->        26-3-2009

Weinig gedaan. Heb eigenlijk heel relaxted de klepjes met beleid geslepen en ondertussen een uitdagend SMS-je gestuurd naar wat mensen: 'ik ben thans kleppen aan het slijpen. Ben jij ook iets licht erotisch aan het doen ?'. Een aantal SMS-jes kwamen al snel terug en op een gegeven moment een half uur met motormeneer maurits aan de lijn gehangen. Eigen schuld natuurlijk, hahahaaa.

 Wat pasta met zand erin aan de klepranden,   en rustig op en neer bewegen en rondjes draaien zodat na enige tijd de klepranden weer perfect aansluiten op de zittingen.

Je ziet links de behandelde klep met schone   rand en rechts een klep met aanslag die daarna aan de beurt was. 

    Gedurende het slijpwerk heb ik blokdelen in de hitte boven de kachel laten uitharden en daarna begonnen het frame uit te kleden en met de roterende staalborstel roest en vuiligheid te verwijderen, want ik wilde het frame snel in de lak hebben. dat gebeurde een dag (nacht) later.
►►   door naar volgende sessie





-->        16 tm 22-3-2009

Deze week begon met de ontvangst van een nagenoeg lege doos voor een toch niet zo'n lege prijs. Kleine troep is duur, was me al bekend, doet toch weer zeer, vooral als je denkt aan een budgetproject bezig te zijn. En halverwege niet kunt en wilt stoppen. Hahahaaa, ben er weer erin getrapt. Maar wel weer lekker bezig met quality time en vieze ledematen. Yeah.
CB-specialist Rene van Maanen ( www.honda4.nl ) stuurde me een set keerringen voor het blok,  een nieuwe geleider en spanner om de nokkenasketting in het spoor en onder spanning te houden, en twee rubber houdertjes voor die spanner.

Zaterdag 21-3 eindelijk de juiste kleur lak voor het blok gevonden bij Gamma. Middelgrijs antraciet met metallicdeeltjes erin. Niet hittebestendig, maar ik verwacht weinig problemen, ik deed eerder hetzelfde bij de CB750 behuizing en die hield het prima.

    In Arbo-onvriendelijke arbeidsomstandigheden, met minimale protectie in de vorm van 15 neusharen (links 8, rechts 7), welke mij tegen long-binnendringende spuitnevels moesten beschermen, heb ik na lang popelen de spuitbus met trendy verf ter hand genomen om de ontstane uiterlijke ouderdomsverschijnselen van het motorblok op te heffen. Na het spuiten van het kleppendeksel en het bovenste deel van het blok bleek het kleurverschil met de clean gemaakte aluminium onderkant echter dusdanig groot, dat ik nu toch alles maar gespoten heb. 
Dat een openstaande schuurdeur niet helemaal toereikend was voor de afvoer van dwarrelende spuitnevels, blijkt uit het feit dat mijn haardos behoorlijk opgestijfd raakte en vooralsnog in een reinigingspoging tijdens de douche na afloop weinig toegeeflijkheid is in het terug aannemen van zijn oorspronkelijke soepelheid. Noodgedwongen zal ik dan ook de rest van de week, ondanks enkele komende wasbeurten, kunnen genieten van een behoorlijke fixatie. Een fixatie overigens, waar velen, voornamelijk dames, wekelijks grof geld betalen bij de kapper. Mijn bescheiden commerciele antenne detecteert potentiële omzet.
Het ruwe idee is thans om 15 stoelen in drie rijen in de schuur te plaatsen, waarin evenveel dames met schoongewassen en in model gebrachte haren plaats nemen in een plastic regenpak. 1 spuitbus van Euro 10,-- in de ruimte leegspuiten (ik met haarkapje deze keer), 10 minuten blijven zitten terwijl ik wat koffie ga maken. Na de koffie met koekje voor de dames per persoon Euro 10,-- afrekenen graag. Dank u, tot ziens. Als ik zo 5 sessies doe, heb ik de CB400f in al haar opgeknapte glorie terugverdiend. Ladies, we're open for business !

   Ook de cylinderwand en kop zijn toch maar gespoten. Boven, onder en tussen de ribben. Moet wel een beetje verzorgd ogen natuurlijk hè !  In een zilverkleurige, wèl hittebestendige lak met een sausje van hittebestendige blanke lak overgoten. Behoorlijk zilver, maar net niet lelijk. Erg fris ogend. Bijna lelijk fris eigenlijk wel. Bijna.
En hier hadden we dan op deze zondagmiddag, een dag na het begin van de lente,  uiteindelijk een mooi setje fris gespoten spulletjes liggen, oogstrelend, keurig uitgestald voor de foto's. Als laatste een trots beeld van de charismatische chemicalien die dit alles mogelijk maakten.

      

  En nou zit ik weer in de achterkamer met de schuifdeuren dicht aan de beeldbuis met een wijntje om dit opknapverhaal bij te werken, terwijl het meisje voorin lekker apatisch voor de televisie ligt. Allemaal voor jullie. Pfff....
►►   door naar volgende sessie





-->        15-3-2009
Met de home made kleppentang de kleppen en veren en alles uit de kop gehaald en zover mogelijk ontdaan van hardnekkige koolaanslag die zich in de afgelopen 30 jaar gevormd had.

  De verbrandingskamer, helemaal leeg, mooi schoongemaakt. Onderaan zie je de holte voor de inlaatklep met geleidebuis, boven de uitlaatkant, en rechts het bougie gat.

      Twee van de schoongemaakte klepjes even terug op hun plekkie voor de foto.

Een van de volgende sessies zal bestaan uit het opschuren van de klepzittingen met de pasta , zodat alle klepjes weer lekker lekvrij in hun zittingen terugvallen na elke van de komende miljoenen keren opengaan als ik daar als een bezetene over een bochtig weggetje raus (ja, da's Nederlands) en elk zuchtje compressie goed kan gebruiken uit het blokje met zijn miezerige 37pk....

     Alle kleppen met veren, schotels, ringen en seals. Enkel de inlaatkleppen hebben oliekeerringetjes zag ik. Logisch wel. Aanzuigende slag kan olie mee naar binnen trekken langs de assen, uitgaande luchtstroom levert alleen maar overdruk op als de as speling begint te vertonen. En die overdruk wordt afgezogen door een slang.
►►   door naar volgende sessie






-->        14-3-2009
Deze zaterdag eerst uitgebreid mijn CB750c uit 1983 aan de potentiele koper getoond. Ding wilde dag ervoor niet starten omdat de accu nu toch echt harstikke dood was, dus een paniek-rondje door Breda volgde deze ochtend om 09:00uur langs motorzaken. Gelukt, verse accu gemonteerd waar hij bijstond.  Hij was enthousiast en is de gelukkige eigenaar geworden. Ik heb zondag nog wel even een keerring in de voorpoot vervangen en dan wordt de fiets komende week opgehaald. Leuke vent, het apparaat krijgt het druk deze zomer. Mooi. Go.
Daarna verder met de 400-werkzaamheden. De resterende keerringen voor het blok en de nokkenas-kettinggeleiders geleiders besteld. Tevens een kleppentang geprobeerd te regelen bij collega-motorsleutelaar Marcel die een oude Yamaha XS750 drie-cylinder aan het verbouwen is, want ik wil toch minstens de rubberen klepseals vervangen die olie binnenshuis houden. Hij had hem 'ergens' liggen dus het leek me handiger eens rond te kijken op Marktplaats om er een te kopen. Helaas. Bij Brezan wel alvast kleppenpaste gekocht om de klepjes lekker gelijk te schuren met hun zittingen. Maar goed, dan moeten die kleppen er wel uit ! 
Terwijl dit hersenbrekende probleem zich afspeelde, kwam mijn leverancier van de 400, Charles, aanwaaien om eens te kijken hoe zijn ex het stelde. Met als binnenkomer een vreselijke grote sappige Havana-peuk, geimporteerd door een vriend van hem. Oooh jaaa....

 

Met een werktuigbouwstudie achter de rug, kwamen uit zijn mond allerlei technische termen boven water met betrekking tot motortechniek die mij volledig nieuw waren, maar waarvan ik de strekking wel begreep. Hij's slim die Charles. Is op zijn werk betrokken bij de produktie van high-tech kamera's, heeft daarnaast als hobby beeldhouwen. Creatief, slim, edoch ernstig relaxted. Zo heb ik ze het liefste.

Toen Charles weer huiswaarts ging na die Havana en een paar bier kon ik weer verder met mijn probleem. Verdere google-studie naar kleppentangen leverde ontnuchterende informatie op. Gewoon zelf maken zo'n ding, supereenvoudig. Andere piekeraars waren mij voorgegaan in deze problematiek. Men neme een lijmklemmetje uit de Euro 2,50 bak bij Praxis of Gamma of zo, voeg daar een wisa/kiwa koppelstuk aan toe dat middels een slijptol gemodificerd wordt, en de (okee, niet perfecte) kleppentang is geboren.

    Na het aandraaien van de lijmtang komen de as-nokjes los die het zaakje bij elkaar houden, lekker makkelijk. Lekker moeilijk zal het ongetwijfeld worden als ze weer terug moeten, dan komen waarschijnlijk de beperkingen van het stuk gereedschap van Euro 3.24 boven water. Ach niet zeuren Oomens, net was je ook enthousiast....
►►   door naar volgende sessie





 -->        12-3-2009
Het werd na al dat geviezerik hoog tijd om alle pakkingen eens bij elkaar te zoeken in de diverse online winkels.
je kijkt natuurlijk vantevoren naar je blokdelen en zo, en dan blijken er best veel rubber O-ringetjes en keerringen in te zitten, overal verspreid in en tussen de diverse blokdelen en aan as-einden die naar buiten steken, om 'als ie straks aan staat' alle olie binnenshuis te houden en niet op straat te deponeren. Dus je wilt er geen eentje over het hoofd zien nie...

  En dus aan de studie op een late 4 maart avond. Bouwtekeningen op tafel, kijken wat ik al aan nieuw-in-de-verpakking uit 1991 daterende spulletjes meegekregen heb, de WereldWijdeWereldWinkel voor m'n neus. Een zoekpuzzel lag als huiswerk klaar. Gelukkig waren de fabrieken me voor. Pakkingsets met alles erop en eraan zo te koop. In duur A-Honda-merk en wat betaalbaarder B-merk spul. Ik moet binnenkort ook nog naar New York (niet om pakkingen te halen trouwens) dus we gaan voor B. Da's eigenlijk een beetje the story of my life als ik het zo hardop zeg. Hmmm.

Mooi setje gevonden bij   (CB-specialist Rene van Maanen te laat ontdekt...), samen met luchtfilter (toch maar geen race-luchthappers), keerringen voorpoten met nieuw sap en accu met beetje zurig sap.
Kwam op 12 maart binnen. De 'complete pakkingset' bevat inderdaad verschrikkelijk veel, misschien zelfs wel alle !, pakkingen en O-ringen.
Lekker gevoel dat dat straks allemaal vers en hopelijk lekvrij rijden oplevert.
Ik moet nog wel diverse keerringen van assen aanschaffen. Daar ga ik wel meneer van Maanen voor mailen zometeen nog. 
►►   door naar volgende sessie





-->        9-3-2009
De zoektocht naar zo'n schaars 400-zadel is op deze dag geeïndigd. De vele perfectionisten onder de CB400f liefhebbers willen het apparaat volledig tot showroom-niveau tillen door alles superstrak en origineel te maken. Dus zadels als deze vinden bij die mensen geen aftrek. Ik snap de liefde en drang daarvoor wel hoor, maar bij mij staat toch het rijden op leuke fietsen op nummer 1 en dus kan mijn soort met de produkten die het 'niet halen' zeer goed verder. Hangend in een lekkere bocht met de toerenteller op 8000 geeft een perfect zadel voor mij echt geen meerwaarde. Ieder zijn ding. Tevens bij dezelfde meneer uit Huizen een veel mooiere set valbeugels ter bescherming van het fragiele blokje aangeschaft.

 
Een grote doos kwam binnen met een zadel in redelijke staat, met slechts 40 cm duck-tape afgewerkt zullen we maar zeggen. Metalen bodemplaat is gelukkig behoorlijk goed op een rottig randje na, lastig voor bevestiging overtrek maar goed. Zacht prijsje. Hij was zelfs na het uitgraven van het zadel op zolder of zo nog zo schappelijk om te erkennen dat het zadel toch minder van kwaliteit was dan hij in eerste instantie dacht en stelde op eigen initiatief voor om de prijs met een tientje te reduceren. Da's mooi, ze zijn er nog !  Het tientje zat in een envelopje in de doos erbij, die 3 biertjes waarde was geen CB-ruzie waard zei hij, goed hè ?
Mijn oude zadel was trouwens qua duck-tape behoorlijk synchroon blijven lopen met de kilometerstand van de fiets, er zat ongeveer 78000 cm tape om en op het zadel. Geweldig, maar het had erger gekund. Er is ook zilveren tape namelijk. Een optie is om het zadel te verbouwen en er een race zadel van te maken, want zo'n overtrek had een motorzaak in Tilburg nog te koop, en ik kon hem echt niet laten liggen. Zwak.
De beugels die hij had overtreffen de geroeste origineeltjes ruimschoots -->
►►   door naar volgende sessie





-->        28-2-2009
Vandaag met buurman/vriend John met boodschappenlijst naar de motorsloop van Piet Kruijs in Arkel (bij Gorinchem) gereden om de meest slechte onderdelen zien te vervangen door levensvatbare delen. Twee lange mannen in een Suzuki Alto met een achterbak vol oude motoronderdelen gevuld, was geweldig gezicht, helaas geen beelden van. Hij is met een oude GSX750 bezig en had ook best wat nodig.
Best aardig gelukt allemaal. Ikke koplamp, kettingkast, kickstartpoot en redelijk achterspatbord kunnen aanschaffen. Foto's zie onderaan de site bij het kostenoverzicht (KLIK HIER) bij de investeringen. John was duurder uit met een bijna compleet uitlaatssteem, voorpoten en 4 knipperlichten.

Maar netto laatste week niet veel gedaan aan de CB. Vanavond met een lekkere Bredase sigaar de huiskamer weer een dag doen stinken en slechts de aanschaf-foto's geplaatst op Motorzooi.

Oh ja, voordat hij wellicht verloren gaat een overzicht van de bandenspaningen op het kettingschemrpje.  
►►   door naar volgende sessie




 
-->        22-2-2009
Deze avond de laatste vieze motordelen gewassen en gebruiksklaar gemaakt.

wassen en    wassen van kop en reserve (oude) cylinderwand. Oude ? Reserve ?  JA --> de plannen zijn aangepast. Na een succesvolle aankoop op marktplaats van een vijftal kratten met onderdelen blijkt het niet nodig te zijn om zaken als nieuwe lagerschaaltjes en zuigerveren aan te schaffen. Ik heb nu een complete set spullen van krukas tm cylinderwand met zuigers die slechts 43000km gelopen heeft !
Nee, niet nieuw, maar voor een budgetproject heel erg welkom.

  Terwijl de laatste motordelen mooi schoongeborsteld worden met een messing borstel   staan de bekers met schroeven te wachten tot alles weer in elkaar mag.

KIJK, dit is leuk. Complete inhoud verbrandingsmotor (excl pakkingen)     Van Krukas tot kleppen.

 Koppelingshuis schoongemaakt    en weer in elkaar  , vers in de olie natuurlijk.   
►►   door naar volgende sessie




 
-->        6 en 8-2-2009
Vrijdagmiddag vrij genomen om eens iets anders aan het hoofd te hebben dan boekhouden en papier. Even weer vluchten.
Doel was (en gelukt uiteraard) om het blok geheel uit elkaar te halen en met de schoonmaak verder te gaan.

Wat onnodige en wellicht zelfs door u als oninteressante vertroebelende informatie bestempelde opmerkingen volgen nu:

De rechtse kant van het blok herbergt een mechaniek die de standen van het schakelen voelbaar maakt en en de tandjes laat sporen (denk ik). Ziet eruit alsof uit elkaar halen ellende met zich meebrengt. Zal toch moeten. Nou ja, moeten ? Moeten ? Naar de WC, dat moet ik. Tot zo.
 
Aan de rechtse voorzijde van het blok zit ook de ontstekingsplaat -->    Contactpunten !! Aaaaaahhhh....  Ken je ze nog ? Hmmmm, bad memories....   Zijn grote broer CB750 uit 83, waar hij straks in de schuur naast komt te staan, heeft gewoon 26 jaar oude electronische ontsteking die nog NOOIT gezeik heeft gegeven. Kijk naar dit voorbeeld kleine broer en leer ervan ! Please....
 

De bovenzijde gunt ons nu een blik op de krukas, drijfstangen en distributieketting in hun natuurlijke omgeving. Enige tijd later zou ik ze daar bruut verjagen, het daglicht in. Geen gevoel. Eruit !

  Aan de linkse kant zien we de dynamo-rotor nog hangen, de oliepomp en het kettintandwiel dat de bruto 39PK of zo straks via een ouderwetse ketting met sluitschakel naar het gespaakte achterwiel zal overbrengen.

    Wisten jullie dat onze eerwaarde motorcollega Hans Kelderman het voor elkaar heeft gekregen, enkele decennia terug, bij een CB van gelijk of iets zwaarder kaliber (geleend van zijn lieftallige zus Karen), de primaire ketting (da's die grote dikke brede vanaf de krukas naar de versnellings-tandwieltjes daarbinnen in de duisternis) tijdens een rit te BREKEN. Da's best knap, want die is best sterk. Qua kracht dan he ! Het is goed dat deze oudere jongeman thans al enkele jaren een stevige FJR1200 onder zijn bips heeft hangen anders hadden we hoogstwaarschijnlijk nog wel enkele van dit soort verontrustende gebeurtenissen mogen meemaken. Met een Kuub kampeerzooi achterop, onder een hellingshoek van 54 graden, uit een haarspeldbocht in de Franse heuvels accelererend. In de buitenbocht. Zonder vangrail. Met afgrond. Zonder vrees. Tja, da's Hans.... Maar we houden wel van hem. Zolang het nog kan....

  Mooi hè die tandwielen in je 6-versnellingsbak uit 1978 ? Je wilt het alleen niet zien als je met 10.000 toeren over de snelweg raust.
 

Wasbeurt doet goed:    --> 

Messing roterende borstel erover en de buitenkant is ook weer mooi --->   


ik trek je kop eraf man !!!
►►   door naar volgende sessie


 
 
-->        31-1-2009
Deze zaterdagmiddag voor John's feestje nog goed bezig geweest door het motorblok verder te demonteren en uit te bouwen uit het frame.
Volledig openen van het motorblok leek me nuttig na 73000 km, wat voor een 400cc-ertje best veel is. Ik wil de glijlagers van het big end en krukas ook eens bekijken op verkeerde slijtage.

Na losschroeven tandwiel van de ditributieketting en weghalen spanner, kan de nokkenas er tussenuit geschoven worden, en kunnen de kop en cylinderwand verwijderd worden.

       Nou, de kop is eraf  !    
De kleppen ga ik denk ik laten demonteren (speciaal gereedschap) zodat de klepzittingen opgeschuurd kunnen worden en de klepsteelrubbertjes vernieuwd kunnen worden om ook hier olieverbruik te voorkomen. Die olielekkage moet ook verdwijnen dus rubberen ringen (diverse) vervangen die hier en daar tussen de blokdelen zitten. Mag best na 30 jaar, niet dan ? 

   Cylinders eraf en het blok kan uit het frame en in bad
  De zuigertjes kunnen wel een voorzichtige schoonmaakbeurt aan de bovenzijde gebruiken. Later monteer ik dan maar nieuwe zuigerveren zodat de compessie hoger wordt en eventueel olieverbruik lager. Aan nieuwe zuigertjes en zo ga ik niet beginnen, dan gaat de kostenpost te hoog oplopen. beetje leuk houden. 


   Na dit alles hou je een genuine naked bike over !
►►   door naar volgende sessie



 
-->        29-1-2009
Klepdeksel ontdaan van ingebouwd gedoe vanavond, alles schoongemaakt en deksel opgeschuurd om later te kunnen spuiten samen met wat andere blokdelen. Gewoon even gaandeweg wat beeldjes gemaakt van een middelmatig productieve edoch aangename schuuravond:

  Een zogenaamde explosion foto van alle ingredienten van dit deksel omdat toch verstandig is om de assen terug op hun originele plaats terug te zetten samen met bijbehorende tuimelaars. Op elkaar ingesleten en zo. Je kent het.

   Charles, ik vind het knap dat je het voor elkaar gekregen hebt om in een afgesloten motorblok met  'all over the place' olie en vette substanties deze tuimelaars (de achterste heb ik tegen de roterende staalborstel gehouden en is nu clean) te laten roesten. Je weet toch dat bij '10W40' die W niet voor water staat hè ?


       Alles gemaakt door japannertjes, goed he ? Kunnen ze wel.

   Eeeej, wanneer gaan we nou weer de weg op ?  Jaaa, jij daar ! Kijk me eens aan man !

   Nee dames, het uiterst mannelijke beroep van oude-motor-opknapper kent ook zijn alledaagse handelingen als de afwas. Zonder behandeling met de afwasborstel en het juiste sop worden sommige spulletjes echt niet schoon.
Dus als ik vrijdag op Charles' feestje of zaterdag op John's feestje vuile nagels heb dan komt dat door extreem mannelijke uitspattingen en dienen deze dan ook als erotisch te worden opgevat.
►►   door naar volgende sessie



 
-->        24-1-2009
Na een lekker avondje Mezzbier de dag ervoor ben ik lichtjes begonnen met de demontage van het motorblok.

Het geval kan volgens mij niet in zijn geheel uit het frame getild worden omdat de carterpan te diep hangt, dus maar met de uitkleding van de bovenkant aan de gang gegaan. Dan wordt ie kleiner en kan uiteindelijk wel verwijderd worden.
Als laatste redmiddel is er uiteraard altijd nog de slijptol om de in de weg hangende framedelen weg te halen, maar de wonderbaarlijke beheersing die ik deze alcoholloze zaterdagavond toonde, heeft dat al vrij snel erg laag op de lijst van potentiele oplossingen doen plaatsen. Uch. That's me, everything under control.

     Hetgeen je bij demontage van oude spullen eigenlijk vroeg of laat altijd gebeurt gebeurde ook deze keer. Een bout zit muurvast en de kop breekt af. Je mompelt 'fok' want nou moet je hem uitboren. Je mompelt een iets grotere 'fok' want de enige scherpe boor die je had en die best goed bezig was, breekt af. Je schreeuwt 'fok' want je ziet dat ook een hoekje van het 30 jaar oude aluminium deksel uiteengespat is ergens onvindbaar tussen die teringzooi op de grond. 'fok'.....

         Kijk, dit wist ik niet. Erg apart. In de kleppendeksel zit de hele tuimelaarmechaniek, alsmede de helft van de glijlagers waarin de nokkenas (eentje maar, 8 klepjes hè !, had je natuurlijk al gezien hè ?) op full speed 5000 keer per minuut rond ragt. Dit idee wordt ineens minder grappig nou dat ongetwijfeld cruciale boutje er niet meer is. 'fok'.  Je ziet op de linkse foto bij de inlaatkleppen ook dunne stangetjes liggen (liggen akelig los trouwens), dit zijn oliesproeiers om de klepgeleiders, nokken en tuimelaars te smeren. Ik mag aannemen dat de nokkenas onder druk van onderuit gesmeerd wordt, maar dat komt pas aan het licht als die as er binnenkort uitgaat. Er ontbreekt nog een sleutelboek, dus het is een beetje vertrouwen op eerdere vieze handen zullen we maar zeggen.
  
Het stellen van de klepspeling kan blijkbaar met het deksel nog gewoon op zijn plaats. In het deksel zitten 8 grote schroefdoppen die eruit gedraaid kunnen worden. Ja da's logisch natuurlijk, anders hadden ze ze gewoon meegegoten, want het is eigenlijk om te maken alleen maar veel meer werk zeg maar. Nou weet ik niet hoe druk die Japanners het hebben, maar ik zou die dag best wel wat vroeger naar huis hebben gewild, dan maar geen schroefdoppen. Of ben ik nou egoistisch ? Ik dwaal af.
Die klepspeling bijstellen kan dus erg handig met voelermaatje en steeksleutel in het schroefdopgat gedaan worden. Grappig.

Kijk ---> nokkenas, klepveren en distributieketting, mooi he ?     

     Vorige eigenaar Charles gaf me op een feestje zondag 25-1 nog een tas met wat spullen die hij nog had liggen voor deze motor. Aan de magazijnbonnen te zien heeft hij het zelf destijds van de vorige eigenaar ook meegekregen, de data liggen rond 1990/1991. Geweldig, een 19 jaar oude splinternieuwe pakkingset voor alles wat niet dicht is, maar dat wel moet worden.
►►   door naar volgende sessie



 
-->        17-1-2009
Mezelf voor een avondje in de kroeg afgemeld, al genoeg geld verbrast afgelopen tijd, even rustig aan. Terwijl de rest lekker aan het feesten was moest ik mezelf met roestig metaal gelukkig maken. Da's deels gelukt. Met name het andere aangeschafte voorwiel van zijn roest afgeholpen en een antiroestcoating meegegeven. Zichtzijde velg is okee, naaf en schijf netjes gemaakt, verder wat klein spul onderhanden genomen. En keihard muziek gedraaid op de SSV radio, dat ook. Je moet toch wat. Was lekker avondje toch.

        

Na deze avond van rondvliegend roest-stof, naar binnen spattend bier, sterk aan haar hechtende sigarenrook, oplosmiddelen en spuitverfnevels in mijn kleren,  stapte ik einde avond de woonkamer terug in. Menselijk contact in welke vorm dan ook was niet gewenst vóórdat ik een ernstige douche had genomen om die vreselijke walm om me heen weg te krijgen. 'die werkkleren gaan naar buiten' werd nog geroepen....  terug op aarde.
►►   door naar volgende sessie



 
-->    8-1-2009
De kachel lekker opgestookt en mezelf gestort op het intens roestige uitlaatspruitstuk. Het vier-in-een-ding heeft twee vastgelaste pijpen en twee stuks welke met klemmen in de verzamelpot zitten. Opluchting toen ik zag dat de vier pijpen en het verzamelstuk slechts oppervlakteroest hadden. De einddemper is er wel klaar mee, doorgeroest op diverse punten, dat wordt sloperij-pijppie.

                                   

Een blik op de rest van de losse zooi op dit moment.       waaronder een andere voorvelg en vork, op marktplaats voor grappige prijs binnegehaald. Veel betere (=minder slechte) staat dan wat er nu nog op zit.
Aan het eind van de avond kon ik het ook gewoon niet laten om eens even met roterend koperborsteltje en alu-poets te kijken of er bij de verweerde achtertrommel nog eer te behalen was. Opluchting: dit gaat goedkomen.

    Chromen achtervelg en aluminium trommel gaan weer blinken straks !
►►   door naar volgende sessie


 
-->       28-12-2008
Begin van de demontage

    Nadat een aantal stook-pallets kleingezaagd waren en mijn houtkachel al een uurtje had staan gloeien was het sleutelparadijsje op huiskamertemperatuur gebracht op deze zondagmiddag en konden eindelijk de handjes vies gemaakt worden.


     De aanblik werd uitkledenderwijs niet veel beter. Ik zag mijn boodschappenlijst voor Marktplaats, de motorsloop en Praxis gaandeweg groeien. De glimlach bleef echter. De voorpret om mezelf met deze ellende te gaan lastigvallen was er weer. En da's goed. Ik ga hem toonbaar maken mensen, komt allemaal in orde.

       

  Profiel controle gat ?

Ik heb een toch wel standaard ingebouwd ongemakkelijk gevoel wanneer ik aan de bedrading van danwel een motorfiets of een auto ga prullen. En dat is niet voor niks. Mijn Guzzi heeft op vakantie na 2 dagen 'spoken' met allerlei lampjes en wel/niet functionerende elementaire verlichtingen inmiddels al maandenlang besloten niet meer te storen, terwijl ik er niets aan gedaan heb, althans niets heb kunnen vinden. Spontaan opgelost. ?!?!  Bedoelen ze dat nou met 'karakter' bij dat type motor ? Ahaaaa...

Eenzelfde verschijning heeft mijn Renaultje 5 GTS die ik onlangs voor E 400,-- gered heb uit de handen van handelaar Marrokaantje Oufi (heel aardig ventje overigens, alleen niet zo groot, tja...) ook gehad. De achterlampen, daschboardverlichting en richtingaanwijzers deden enkele weken gewoon waar ze zin in hadden, en nou is het al weer 2 maanden dikke vrienden. Snap jij het ? Bel me.

Motor-kabelboom van de 400 met beleid ontkoppeld, tape met tekst eraan gehangen hier en daar, wat situatiefoto's gemaakt, en straks bij montage gewoon een beetje bidden denk ik. En nog een flesje Chouffe openmaken, da's het beste, meer zit er niet in me.

        

       
►►   door naar volgende sessie


-->      25-12-2008 
Rustig bekeken op 1e Kerstdag, tevens PRIJSVRAAG: 
diegene die op onderstaande foto's van 25-12 in staat is om 1 blinkend stukje metaal danwel 1 schoon stukje motoronderdeel te vinden, heeft gewonnen.
                                            
►►   door naar volgende sessie


 
-->        20-12-2008

Aankoop + van zijn schuur naar mijn schuur verplaatsen:

  Toen ik dit net voor Kerst in de regen bij daglicht zag staan werd ik niet vrolijk. Vermoeid, roestig, somber uiterlijk..... ja, oud-eigenaar Charles beleefde een zware dag na een intens feestje de avond tevoren. Het had een brak man van hem gemaakt. Maar nou even over die motor die hij me overhandigde. Niet veel beter.
De karateristieke 4-in-1 uitlaat waarbij alle bochten naar 1 kant toe geleid worden, wordt door verzamelaars als een opmerkelijk grappig en interessant detail van dit type gezien. Anderen zag ik de fiets om dezelfde redenen in de top 10 van lelijkste motoren uit de 20e eeuw  plaatsen op internet. Daar heb je het weer....... smaak..... 

      Eenmaal thuis (3,7 km) aangekomen zagen mijn buurman John en ik dat we goed weggekomen waren onderweg. Als u even naar het aanhechtingspunt van de hevig aangetrokken spanband kijkt. Oops.

De regen duurde enkele dagen dus was er pas 1e Kerstdag gelegenheid om fatsoenlijk op het gemakkie wat detailfoto's in het daglicht bij mij thuis te maken. Met de nieuwe kamera natuurlijk (voorheen Sparta dus. Kun je het nog volgen ?) hoewel het comprimeren van de grote originele bestanden de kwaliteit soms behoorlijk verprutst.
►►   door naar volgende sessie

-->  
TOTALE KOSTEN   (geen volgorde..) van dit project ?  -->  Euro 1416,90
(ex arbeid, bier en sigaren)
Eej, wat heeft dat ding nou gekost joh ? De aankoop en de marktplaatsveroveringen op een rijtje....
Waarom woont iedereen met leuke spullen trouwens zo'n takkeneind weg ? Dichtbij met een kop koffie is leuker.


  Charles leverde me patient nr 400 voor: E 200,--

Bij    de logo's voor tank en zijkapjes gekocht. Lettertype Queen Empress, kleur Ivory online laten maken. Dag later binnen, super. E 40,22
Karwei: spuitbus metallic lak en spuitplamuur om de kapjes nog even opnieuw onder handen te nemen E 20,50
Karwei: spuitbussen metallic lak voor tank en kapjes, plamuur, remolie E 36,30

Van Gils motoren: amulinium stuureindjes blauw. Later overgespoten trouwens E 10,95

Noud's Motorbazaar: remspullen en zo E 72,50

Halfords: spuitbus primer voor tank en kapjes E 4,95

Rene van Maanen: remblokken, ontluchtingsnippel voor E 38,35 

De Boerenbond in Raamsdonksveer hielp me aan 8 slangenklemmen 40mm om de in- en uitgaande luchtstroom van de carburateurs af te dichten. E 7,92

Gijs uit Beneden Leeuwen had nog een sportstuurtje voor me. Zijn beoogde CB500 projekt was niet doorgegaan omdat hij al zijn liefde en tijd in een opknapfeestje van zijn 1976 Harley gaat steken. Tja, je kunt hem geen ongelijk geven. Ja lieve mensen, ook Harleys hebben liefde nodig. Per ongeluk op marktplaats gezien en ik was meteen verkocht... E 25,--

APS - Anti steenslag en glanzende zwarte lak voor koplamphuis: E 19,49

 Ligt Banden - Nieuwe voorband met binnenband. Die band met haren weet je wel. Euro 128,--

  APS - Nieuwe kentekenplaat Euro 18,--. aanvraag vervangende plaat ( '1') schijnbaar nooit verwerkt (=systeemmelding=oponthoud=niet mijn schuld). Dus ik heb nu de 2e vervangende plaat.

Een dikke degelijke alu Blauwe plaat toch maar gekocht bij Euro 25,-- of zoiets meen ik, ziet er wel beter uit.

  Een (slechte) copie van het originele formaat achterlicht uit Engeland laten komen. Plastic chromen achterplaat, slecht dun inferieur afgegoten rood 'glas' . Hij was eigenlijk voor de 750 bedoeld, maar de 400 kon ook wel een kleiner bescheidener lampje gebruiken. Ach, de 750 komt wel weer aan de beurt, maar dan een goeie originele voor hummes.
Bij gehaald. Euro 15,--

  
René van Maanen leverde achterbruglagers en (niet gebruikte) bussen schokbrekers. Euro 42,30

DHZ - roterende staalborstels, thinner, terpentine, spuitlak  Euro 26,61

  Harry uit Heerenveen op Marktplaats -> het onmisbare sleutelboek ! Nieuw !    Euro 25,--

De Doe-Het-Zelf had 'trendy spuitlak' voor het blok, mooie Hammerite (gaan we weer) hoogglans lak voor het frame, hittebestendige zilveren en zwarte kachellak,  en APS had blanke hittebestendige lak om de cylinderwand en kop wat glimmender te maken. Tot op heden voor 'het afwassen' van vuile mechanika ook al een liter of 6 terpentine en een liter thinner met kwastjes opgemaakt.
Alles bij elkaar toch wel zo'n Euro 107,--

DHZ - Nog busje hammerite-verf en bijbehorende verdunner gekocht, kwastjes en nog bus metallic spuitlak voor luchtkast en zo. Euro 29,--

René van Maanen uit Apeldoorn ( www.honda4.nl ) leverde me de laatste benodigde dingen voor het blok, te weten een complete keerring-set, een nokkenas spanner, geleider en bijbehorende rubber houdertjes. Euro 92,50

Brezan automaterialen uit Breda had kleppenslijp-pasta voor me. De jonge gast achter de balie had geen idee waar ik het over had, maar zijn oudere collega haalde de potjes direct uit het schap. Alsteblieft. Eerst de groffe gebruiken als ze erg ingesleten zijn, daarna mooi glad maken met de fijne. Dat is dan Euro 16,60.

Roukama motorparts uit Wormerveer ( www.roukama.nl ) voorzag me van een complete pakkingset, een accu, keeringen voorpoten en vorkolie, luchtfilter.
Alles zusammen Euro 121,--

Van Boxtel motoren    in Tilburg had een overtrek voor een race-zadel liggen. Euro 37.50

Gerrit uit Huizen leverde me een zadel en valbeugels voor Euro 20,--  

Niels uit Enschede leverde me een voorwiel en twee voorpoten die veel beter zijn dan wat op de 400 zat. Euro 80
Correctie 8-12-2009: 1 poot was ernstig gecorrodeerd am Innenseite en uiteenneming was zo dramatisch dat een volluptueuze lekkage het gevolg was nadat alles terug op zijn plek zat. Ach....


Het opgepoeste wiel en een vorkpoot    tegenover het oude verweerde spul 

Klaas uit Groningen leverde me een ' Over'  uitlaat. Euro 32.50 incl pakket.
En toch denk je: 'zal ik misschien toch maar de originele gebruiken ? '  Grapje. Klaas omschreef het geluid van de uitlaat overigens als 'een aangenaam zacht gezoem, bijna iets electrisch'. Hahahaha, bij losschroeven van het eindstukje (de DB-killer zeg maar) kon ik recht door de pijp naar de sterren kijken. Dat beloofd nog wat bij vier van die schattig raggende 100cc zuigertjes. Auw..... 
Maar hij's wel mooi.

Henk uit Luinjeberd (hoge Noorden) leverde me een voorspatbord. Euro 17.50 incl pakket.
203 km. Niet zover van Sneek ! Had ik natuurlijk ook kunnen gaan halen en dan meteen een bakkie koffie bij Eddie gaan doen. Maar ja, ik moest voor het donker weer thuis zijn. Zwaar leven.
nee, het is niet perfect, wat spikkels erin. Maar 700% beter dan wat erop zat, laten we eerlijk zijn.
Ben nog even in dubio of ik het ding schuur en spuit of de opgepoetste chroomlaag hou. Die is behoorlijk okee, eigenlijk zonde om over te spuiten.

Roel uit Zeewolde leverde me de kratten motordelen. Euro 25 excl benzine.
'Kun je het voor een pakketzegel opsturen ?'  vroeg ik hem per mail. Beetje lastig zei hij, het is best veel. Dat was ook.
Hij was na een tijd CB-werk overgestapt op oude BMW's uit de 70's. In zijn schuurtje lagen al twee blokken uit elkaar, buiten stond een gerestaureerd exemplaar onder een dekzeil te wachten op zomerigere tijden. De CB-onderdelen stonden gruwelijk in de weg en moesten dat weekend weg. Opruimen, weg ermee. Ik snapte het wel. Zijn schuur was ca. 2 x 3 meter en er stond al een diepvrieskist/werkbank in, een keukenblokje/werkbank en 2 kastjes. Netto loopruimte was gekrompen tot ongeveer 80cm x 200cm. Ik snapte zijn opruimdrang.

Bijna juichend hoorde ik aan wat er in die kratten zat. Krukas, drijfstangen, zuigers, cylinders, primaire ketting, klepdeksel compleet, een gelakt standaard, schokbrekers, volledige blokbehuizing schoon en gelakt, alle schroeven blok enz enz.
Dit blok had ongeveer 43000km gelopen, beduidend minder dan mijn 73000 blokje. Spullen kan ik zo overzetten, scheelt me al gauw zo'n 150 euro denk ik.  

Gerrit uit De Krim (rechts boven Zwolle (bij de Noordpool daar) had nog een achterlicht liggen van een CB400K. Euro 31,75 incl pakket.
De nieuwe is een stukkie groter, maar ja.

Piet Kruijs motorsloperij in Arkel kon me voor totaal Euro 50,-- (excl benzine van John's Alto die ik niet hoefde af te rekenen en de Fishburgers met cola bij McDonalds niet meegerekend) nog helpen aan een complete koplamp met goede reflector, een kettingkast die nog wel overwegend chroom aan de oppervlakte toonde, een prima edoch etwas langere kickstart-pook die nog wel haaks op de as blijft staan zodra uitgeklikt (fijn als je waarde hecht aan je enkels), en een achterspatbord dat niet doorgerot is maar ook niet supernetjes. Dat wordt kleurtje geven denk ik.

     


 

-->
-->


Laatste onderhouds-sessie aan deze deel-pagina was op: 09.04.2010 23:59